Vanochtend voor de verandering eens vroeg begonnen. Er is zon maar niet zo uitbundig als gisteren. Niet zo erg, dan wordt het ook minder warm. De foto hierboven is gemaakt vlakbij de camping, in feite tegenover de schaapjes in de boomgaard die gisteren als laatst op de foto gingen.

Hoewel het een vrij modern huis met de naam Den Engh betreft is de inrichting van het landschap bijzonder te noemen. Men zal zich in een groot kasteel wanen bij het naar buiten kijken vanuit het huis!

De wandeling voert langs het streekmuseum, waar we gisteren parkeerden, door de boomgaarden langs Lienden naar Aalst toe. Een heel aardig pad om langs te lopen terwijl in de verte de auto’s over de weg zoeven alsof ze door de duivel achternagezeten worden. Ik zal me altijd wel afvragen waarom de werkenden zo’n haast hebben bij hun werk te komen terwijl de meesten het eigenlijk daar helemaal niet naar de zin hebben!

In Aalst in plaats van een dorpsplein een grote speeltuin. Bij de ingang van de speeltuin een grote gevelsteen met het wapen van Van Lawick tot Colverschoten. Een leuk plekje om even te zitten en wat te eten. Ook in het dorp is het druk: het is meer een kruispunt van wegen. De omheining van de speeltuin is niet voor niets!

Even verderop kom ik op de Rijnbandijk. Het aardig van dit stuk is dat er geen autoverkeer toegestaan is. Dat maakt het wel tot het ideale wandelpad. Het gaat over de dijk langs de Oude Rijn. Dit stuk naar Lienden toe heb ik dan ook al eerder gelopen langs het Limespad.

Voor een deel komt de route door Lienden om dan vervolgens weer tussen boomgaarden en weilanden uit te komen. Onderweg dan ook weer leuke gehuchtjes in het verschiet, soms met een molen of een kerkje of beiden.

Dan komt de Marsdijk waar ik rechts af op moet om tenslotte in Rhenen uit te komen. De kerktoren aan de overkant van de Nieuwe Rijn komt al goed in zicht. Er wordt gevlagd: het is bevrijdingsdag en dat betekent in deze buurt wel wat.

Voordat ik over de brug naar Rhenen loop eerst nog langs een groot natuurgebied: de Marspolder. In feite is dit overstroomgebied maar het ligt vrij hoog en is dus al langere tijd droog geweest. Vanaf het pad hier en daar grappige uitkijkjes over het water. Omdat het redelijk rustig is, weinig wandelaars en dergelijk, zijn veel vogels te horen.

Als laatste de brug op klimmen. Het land aan de overkant ligt duidelijk hoger. Volgende keer, als ik van de bushalte de brug weer af ga daal ik af: altijd een leuk begin.

Van hier vertrekt bus lijn 44 weer naar Ommeren. Deze wandeling was een kleine 18,5 km lang en ik deed er 4 uur over waarvan zeker 50 minuten rust. Onderweg heb ik twee geocaches gevonden. Een was te lastig om snel te vinden.