Eigenlijk was het gisteren beter weer dan vandaag. Maar volgens onze onvolprezen buienradar zou het vanochtend wel meevallen …. en dat deed het ook. Voor de zekerheid toch maar een waterdichte wandelbroek en dito jas aan.

Het aantal wegopbrekingen in Leiden is ongekend, maar laat ik daar maar verder niet over uitweiden. Eenmaal bij het Plantsoen aangekomen was het een flink stuk zonder onderbrekingen.

Zo kwam ik ook langs kabouter Wouter. Die keek tevreden over zijn herfstklaar gemaakte tuintje. Hij mag tevreden zijn: het ziet er allemaal pico bello uit. Om hem te helpen heb ik een grote stam bij de ingang weggehaald. Dat scheelt weer stukken omlopen!

Zoals de ervaren Singelwandelaars weten is het even oversteken aan het eind van het Plantsoen. Aan de overkant lonkt café Plantage. Het leek overigens nog gesloten, maar wat er buiten hing trok dan toch weer de aandacht. De sokkenwas hing buiten! Ik twijfelde een beetje. Zou het de bedoeling zijn dat Sinterklaas al die sokken ging vullen? Of waren dat de sokken die feestgangers in het café hadden achtergelaten. In ieder geval weet ik vrijwel zeker dat de goedheiligman er niet aan gaat beginnen ook maar een sok te vullen. Daarvoor moet je toch echt een schoen bij de kachel zetten. Liefst met iets voor het paard er in. Of een mooie tekening natuurlijk. Zoals je ziet: niets van dat alles in de sokken!

Verder door het Katoenpark waar een grote groep vrijwilligers bezig was met de schoonmaak. Het waaide flink dus het was een beetje vechten tegen de Bierkaai. Maar goed, ze hadden er duidelijk plezier in.

Dan via het Ankerpark naar de Zijlpoort. Altijd een mooi gezicht, zeker vanuit de overkant. Daar had ik nog een klusje te doen bij het stootblok. Een paar jaar geleden heb ik daar een bordje bij geplaatst zodat mensen wisten wat het was. Nu is het helemaal onkruidvrij gemaakt. De braam was toch niet zo biodivers, denk ik. Maar je kunt nu goed zien dat het iets met het spoor te maken heeft dat hier vroeger lag.

Vanuit de Haven liep ik naar de Breestraat al waar ik nog wat boodschappen te doen had. Onderweg door de Hartesteeg kwam ik wel weer een mooi tafereel tegen. Een keurige rij bezorgersfietsen met op de muur een bordje “Fietsen worden verwijderd”. Zou mijnheer Paverotti dat weten of heeft die een afspraak met de bordjesplaatser?

Na de boodschappen nog even door naar de Stadstimmerwerf om de nieuwe tentoonstelling te bekijken. Ik mag daar natuurlijk niets van laten zien maar laat ik dit zeggen: het is echt de moeite waard om er eens te kijken.

Via de Morsweg verder naar huis gelopen en net over de spoorwegovergang bij de Rhijnzichtbrug trof me weer iets bijzonders. Het is wel een techneutengrapje, immers de deciBel is een bekende maar voor bijvoorbeeld geluidssterkte maar ook voor zendvermogen. Ik wist al dat de naam van de eenheid ontleend was aan een persoonsnaam. Maar dat een nazaat timmerman was, dat had ik nog niet eerder gehoord.

Eenmaal thuis trok er een donkere wolk over de stad en begon het fors te hagelen en regenen. Dat had ik weer eens goed uitgezocht!