Vanuit de camping bij Kampen kom ik via een lange omweg met het openbaar vervoer weer in Oosterwolde aan. De begraafplaats is niet zo maar een begraafplaats, zoals bijgaande foto laat zien: het is een oorlogsbegraaflaats van het Gemenebest. Vandaar dat zo’n onbetekenend dorp zo’n grote begraafplaats zo netjes kan onderhouden. Voor mij is het voordeel dat het huisje openbaar toegankelijk is: ik kan er naar de wc en ik kan op een bankje buiten mijn schoenen goed aandoen. Alsnog goed geprepareerd aan de wandeling.
Ik loop in een boomrijke omgeving, later zie ik dat het het Landgoed Morren betreft (zie foto boven). Een deel van het gebied wordt onderhouden door Je Maintiendrai, een stichting die jongeren met een niet-aangeboren hersenletsel probeert te helpen. Het is een mooi landschap dat ze op deze manier onderhouden.
Maar allengs kom ik meer en meer in boerenlandschap. Ik loop dan nog langs de Winterdijk, maar zodra ik die oversteek is er geen bebouwing meer te vinden. Langs een oersaaie route wordt ik geleid naar het Lancasterpad. Waarom dat zo heet wordt me halverwege duidelijk: er is een vliegtuig neergestort, een Lancaster LL 955.
Na een forse wandeling kom ik bij de Zomerdijk. Vandaar is het uitzicht gevarieerder. Rechts nog steeds het buitenpoldergebied. Maar links het Drontermeer met veel waterverkeer. Het pad is nu helemaal onverhard, dat is nog een voordeel hier. Maar omdat er niet vaak gemaaid wordt loopt het minder makkelijk en gaat de snelheid danig omlaag. Geen probleem, het is warm zat!
Tegen lunchtijd bereik ik een klein dorpje. De naam Noordeinde doet de plaats eer aan: er zal ten Noorden van hier vroeger niets te vinden geweest zijn.
Na de lunch ga ik verder. De dijk volgt de IJssel nu landinwaarts. Ik steek daarna het Nieuwe Kanaal over en loop verder langs de Buitendijk tot aan de Nieuwendijkbrug.
Als ik die over ben kom ik weer in “oud” gebied dat al meer verstedelijkt is: het ligt dicht bij Kampen. Ik loop nu in het niet-ontwikkelde gebied langs de A50. Aan de andere kant van de snelweg is volop bebouwd. Hier alleen veel kolken waar ook veel mensen vissen.
Maar ten langen leste is daar de oversteek. Het is inmiddels redelijk bewolkt geworden, geen volle zon meer in mijn nek! Eenmaal overgestoken loop ik langs de Sint Nicolaasdijk. Het begint met villa’s met af en toe wat oude bebouwing maar allengs neemt de oudere bebouwing toe. Langs het stadspark ben ik opeens in het centrum, het einddoel.
Deze route was 21,5 km lang waar ik op een kwartier na 7 uur over deed, wel met ruim 2 uur rustpauzes en onderweg zo’n 5 geocaches.