Vanochtend begint de wandeling vroeg. Nadat ik vanuit de Veerweg de dijk oversteek kom ik al snel op een klompenpad. Je kan het op de foto niet goed zien, maar links is een boomgaard. Helaas is de bloesem al weer uitgebloeid en zijn nog niet echt vruchten te vinden.
Maar verderop leidt het pad door de landgoederen Rijsbosch en Bloemstuiver. Het zal vroeger grotendeels weiland geweest zijn en nu is een projectontwikkelaar er mee bezig. Een deel is natuurpark in aanleg maar er worden ook kolossale landhuizen neergezet. Het ziet er niet naar uit dat alles zo toegankelijk blijft als het nu is.
Iets verderop, ten zuiden van het plaatsje Beusichem zelf, is een recreatieplas met alles er op en er aan. Er is wat volk, voornamelijk kinderen met hun ouders. Ook zijn er wat politie-agenten die een balletje trappen: conditietraining?
Door wat buitenwijken loop ik dan het centrum van Beusichem in. Vanuit een parkje is er best een aardige blik op het kerkje. In het stadje is men druk doende de komende Koningsdag (en nacht?) voor te bereiden. Er is een klein marktje op het plein. Morgen zal het wel drukker zijn met de aangekondigde Koningsmarkt.
Even later loop ik het stadje weer uit. Nog wat nieuwbouw en dan is er weer weidelandschap. Zijn er geen boomgaarden dan? Wel zeker, maar de meeste zijn niet (meer) in bloei. Maar net toen ik daarover al wandelende nadacht kreeg ik er een in het vizier.
Om bij het volgende dorpje te komen wandel ik een flink stuk over de bandijk van de Lek. Het heet Ravenswaaij en ik pieker over de betekenis: een zwaai van een raaf of een waaij van een raaf? Bij het regionale archief suggereren ze het laatste omdat een waaij een wade of ondiepe doorgang is. Dat kan natuurlijk best in dit rivierengebied. Maar of dat het antwoord is, blijft onduidelijk. Zeker is dat naast de dijk weer behoorlijk wat boomgaarden liggen zij het allemaal (bijna) uitgebloeid.
We komen bij het gebied waar het Amsterdam-Rijnkanaal de Lek kruist. Nou ja, ten oosten heet het de NederRijn en ten westen – waar ik nog wandel – heet het de Lek. Waar precies de overgang ligt is niet zo goed te zien. Het doet er ook eigenlijk niet toe!
Wel komt de keersluis bij Rijswijk steeds beter in zicht. De wandeling leidt over de brug – die zowel de Lek zelf als de sluizen er in overspant – naar het dorpje. Net op dat moment komen er een aantal schepen voorbij: kolen voor het achterland!
Het is een aardig dorpje en net als de hele omgeving geheel oranje getint. Alles valt hier onder de gemeente Buren, zal dat het zijn? In ieder geval kan ik voor een kerkje in de zon en redelijk uit de wind neervlijen voor de lunch. Het levert ook nog een leuk plaatje op.
Het laatste stuk van de wandeling gaat van Rijswijk naar Maurik over de Rijnbandijk. Ik loop langs de Nederrijn. Een flink deel van deze route liep ik al; het maakt deel uit van het Limespad. Nu loop ik er tegenin en eindig inderdaad in het plaatsje Maurik. Ook hier een aardig kerkje maar zo ver loop ik niet door. De bushalte is verderop en daar vandaan vertrekt de bus naar Beusichem: einde wandeling!
Deze wandeling was een kleine 18 km – afgezien van de wandeling van de bushalte in Beusichem naar de jachthaven. Ik deed er iets meer dan 4 uur over waarvan 40 minuten rustpauzes. Tijdens de wandeling vond ik vier geocaches.
Pittoreske dorpjes hoor!