Vandaag begint de wandeling waar ik verleden keer geëindigd ben: bij de camperplaats van Landwinkel de Woerdt. Vrijwel direct na het verlaten van het dorpje Ressen kom ik in het park Lingezegen. Vóór Elst is het eigenlijk grotendeels fietspad waarmee je onder de A15 wordt geleid om vervolgens behoorlijk dicht langs de A325 te wandelen. Beslist niet het meest prettige stuk van deze wandeling. Bij de carpoolplaats Elst gaat het fietspad over de snelweg naar het stadje.

Natuurlijk worden we naar het archeologisch veld midden in de gloednieuwe wijk Westeraam geleid. Daar zijn resten van een Romeinse tempel en een landelijke Romeinse nederzetting uit het jaar 100 gevonden. Nu is het een speelveld voor kinderen met wat kunstwerken her en der, zoals die boven aan de pagina en hiernaast.

Het centrum van het stadje is heel bescheiden. Alleen de kerk markeert het duidelijk. De nieuwbouwwijken om het centrum heen zijn alles wat het hedendaagse Elst maakt. Het is dan ook een flink stukje verder wandelen voordat ik weer in landelijke omgeving ben.

Maar daar gaat het park Lingezegen weer gewoon verder. Het fietspad is nog steeds gloednieuw maar even naar links is ook een pad door het gras. Dat loopt wel een stuk fijner en in ieder geval van het eerste stuk is duidelijk dat het parallel loopt aan het fietspad. De routebeschrijving lijkt meer voor de fiets te zijn want die kiest het fietspad.

Even verderop begint een voedselbos, hoewel die naam voorlopig overdreven is. Het is meer een voedseltuin maar kennelijk is het de intentie om op den duur hier een bos te laten groeien. Bij een picknickplaats rust ik even om wat te eten en drinken.

In feite is de picknickplaats al in Arnhem en als ik verder loop kom ik steeds dichter bij de nieuwe wijk Schuytgraaf. Gelukkig gaat de wandeling buitenom deze wijk waardoor het uitzicht beduidend beter is.

Even verderop een duidelijke herinnering aan het feit dat men denkt dat hier vroeger de Limes liep. De uitbeeldingen laten in ieder geval niets te wensen over. Het gesimuleerde pad leidt nu echter in de bosjes maar daarachter is wel weer een oude boerderij. In deze omgeving is overigens de invloed van het nabijgelegen stadsdeel nauwelijks merkbaar.

De wandeling vervolgt zich langs de nieuwbouwwijk totdat deze de Drielse dijk langs de RIjn bereikt. Daar voert het pad door het park Elderveld. Het is een natuurgebied dat grenst aan een groot sportveldencomplex en een afvalwaterzuivering.

De wandeling gaat verder door een uitgestrekt uiterwaardengebied Meinerswijk. Hier komt de tot dan toe dreigende regenbui tot volledige ontlading en ik moet regenkleding aantrekken. Dat gaat gemakkelijk want ik kom langs een stuwencomplex waaronder ik kan schuilen. In de nis naast mij staat een rund ook te schuilen. Met regenkleren aan loop ik verder.

Verderop loop ik langs een herinnering aan castellum dat hier duidelijk op de grond is uitgezet. Het ziet er uit als een uitkijkpost over het water. Hierna is het snel droger en ik doe de regenkleiding weer uit.

Voorlopig is dit de laatste herinnering aan het romeinse verleden. Verder door wandelend komt de toren van Arnhem steeds duidelijker in het verschiet. De wandeling voert verder door het uitgebreide uiterwaardengebied maar her en der is ook wat bebouwing op de wat hoger gelegen gebieden.

De ochtend en middag waren donker uitvloeiend tot een redelijk zware regenbui. Nu breekt echter de zon door en als ik eenmaak de Rijn oversteek straalt de overkant van Arnhem mij tegemoet. Eenmaal aan de overkant is het station dichtbij om terug te keren naar de camper.

Deze wandeling was 22,6 km lang en ik deed daar 5,5 uur over waarvan 1,25 uur rust. Ik heb 6 geocaches gevonden. Er waren er meer maar deze koos ik vanwege de eenvoud.