Vandaag zou het goed en helder weer zijn en dat leek ons een geschikte gelegenheid om naar de vulkaan te gaan. Na een autorit van zeker een uur kwamen we bij de kabelbaan aan. Daar bleek dat we electronisch moesten reserveren voor een tocht. Het duurde even voordat we dat voor elkaar hadden. We konden drie uur later mee naar boven, we hadden namelijk geen tocht met gids boven besteld. Enfin, genoeg tijd voor een kopje koffie, wat rondkijken en wat lezen.

Eindelijk was het zover: we mochten naar boven. Ik een kwartiertje waren we daar. Het was behoorlijk wat frisser en na verloop van tijd begon de ijle lucht mij parten te spelen. In het uur dat ons toegemeten was konden we een kleine wandeling maken langs een oude krater naar een uitzichtpunt. Zoals altijd: als je er voor staat is het spectaculairder dan een foto kan vastleggen. Op de foto zie je de kraterrand bovenin onder de einder waar de oceaan overgaat in de blauwe lucht.

Iets verderop een goed uitzichtpunt op de top van de vulkaan. Af en toe zag je er witte pluimpjes bovenuit stijgen, waarschijnlijk wolkjes. Hierboven lijkt dat hoogste punt heel dichtbij maar het is echt nog een fors eind wandelen.

Toen we bij het uitzichtpunt kwamen bleek het alweer wat heiig te zijn waardoor het uitzicht toch minder was. Op de foto ligt links Icod de los Vinos en rechts Fortaleze. Ondanks het verminderde zicht kun je nog een flink eind de oceaan op kijken.

Op de weg terug bleken overal “rookwolkjes” uit de grond te komen. Je ziet het als wat mist op de foto. Toen ik mijn hand in het zwarte gat op de grond legde was bleek die behoorlijk warm te zijn. Een bewijs dat de vulkaan nog echt actief is!

Langs een andere weg reden we terug naar ons appartment. Nog even in de zon met nootjes en een drankje …