Het was niet zonnig zoals verleden week, het was grijs. Maar het bleef droog en het was beslist niet koud. Met trein en bus kwam ik weer aan in het midden van Hazerswoude Dorp. Een korte wandeling van zo’n anderhalve kilometer bracht me weer terug bij het punt waar ik vorige week stopte met het volgen van het Limespad.

Van hier af wandelde ik grotendeels over polderpaden. Hier en daar wat glibberig maar nergens zo erg dat ik ver in de modder zakte. Hier en daar zijn de plaatjes met wit bovenvlak en rood ondervlak om min of meer de route aan te geven. Met het spoor in de gps is beter te zien wat de bedoeling is. Er lopen ook wel veesporen over het weiland maar elke ervaren wandelaar weet dat dat dus echt de slechtste route is die je kunt nemen. Daar is het gras pas goed vernield.

Af en toe moet ik een weg oversteken, zoals hier bij de kruising van de Gemeneweg met de Galgweg. Ook hier een molentje overigens. Een modern gemaal staat er bij dus de molen lijkt voorbije glorie.

Verderop kom ik in een vogelweidegebied, de Wilck, De vogels werden kennelijk door mijn aanwezigheid gestoord want ze vlogen met groepen in grote lussen om het gebied. Wel een mooi gezicht. Natuurlijk zijn ze weer bijna allemaal geland als je je telefoontoestel zo ver hebt gekregen dat het een foto kan maken.

Onder dit terrein door loopt overigens de Groene Harttunnel die gemaakt is voor de HogeSnelheidsLijn van Schiphol naar Antwerpen. In dit natuurgebied is er bijzonder weinig van te zien.

Via het Weddenpad kom ik uiteindelijk op de weg bij Weipoort uit. Hier staan minder oude woningen dan verderop maar toch is ziet het er karakteristiek uit.

Van daaruit nog een stuk door de polder en dan ben ik in Zoeterwoude Dorp. Ook daar veel leuke huisjes langs de Zuidbuurtseweg die ik helemaal afloop. Het is een bijzonder aardig dorpje en er is weinig verkeer. Bij een speeltuintje zie ik een bankje langs het water staan. Een fijne beschutte plek om wat uit te rusten en wat te eten. Ik kijk uit op de straat aan de overkant waarvan men een fietsstraat aan het maken is.

Als ik verder loop kom ik over de kruising van de Europaweg met de A4. Een herrie van belang en ik probeer er zo snel mogelijk overheen te komen. Aan de overkant meteen naar rechts naar de Vrouwenweg waar het opeens weer veel rustiger is.

De route gaat verder langs de rand van Cronesteijn tot het kanaal waar ik rechts af sla. Verderop weer een stukje het park in om op een knotwilgenweggetje te komen. Altijd leuk.

Natuurlijk voert het pad langs het gereconstrueerde Romeinse kamp Matilo, de foto siert de bovenkant van dit stukje. Verderop kom ik bij het jaagpad dat ik vervolgens de binnenstad in volg. Bij de Burcht ga ik linksaf in de richting van de Pieterskerk om verderop rechtsaf te slaan op het Rapenburg.

Aan het eind van het Rapenburg is de engelse kroeg North End waar mijn zoon wacht met een halve liter Guinness voor mij. Het pad gaat nog een klein stukje door naar het station, maar dat komt later wel.

Over dit traject van 20,5 km heb ik ruim vier en een half uur gedaan waarvan ruim een half uur pauze. Onderweg heb ik vier geoacaches bezocht.