Het is vandaag flink warmer dan de vorige keer. Waar toen een straffe koude Oostenwind woei was nu een fris windje uit het Zuidoosten. De zon liet zich ook vaak zien, het was een Goede Vrijdag!

Vorige keer eindigde de wandeling in Tricht (foto boven), net naast het station van Geldermalsen. Vandaag dus weer teruggelopen om het Betuwepad verder te volgen. Tricht ligt langs de Linge en de wandeling voerde een tijd over de dijk. Eerst nog wat verstedelijkt gebied maar dan de boomgaarden.

Iets verderop kun je de bloesem zelfs van heel nabij fotograferen, dus dat doe ik maar! Het uitzicht hier vandaan is ook best aardig maar is nu wat verdoezeld door de foto.

Wat verder van de dijk liggen hier en daar mooie optrekjes. Deze viel wel op omdat er net een bootje voor langs voer. Natuurlijk staan er veel bomen omheen, maar die zijn nog niet helemaal vol groen en dan kan je het huis er net doorheen zien.

Ik kom nu bij een losplaats langs de Linge. Een grote steiger waar bootjes aanmeren en een groot veld waar honden uitgelaten kunnen worden. De andere kanten een prima uitzicht over de Linge. Even een rustpauze hier.

En dan betreedt ik de Heerlijkheid Mariënwaerdt, een eeuwenoud familielandgoed. Het eerste stuk van het Betuwepad volgt daarin nog de Linge. Bij Beesd valt de molen duidelijk op. Het valt niet mee om die leuk op de foto te krijgen. Maar uiteindelijk heb ik hem te pakken!

Langzamerhand komt het pad verder van de Linge en daarmee ook van de boomgaarden. Hoewel bij boerderijen er vanzelfspreken altijd een paar fruitbomen te vinden zijn.

Verderop is weer een boerderij maar ditmaal met een verborgen bierkelder. Vandaag is die open maar binnen is het toch een beetje teleurstellend: alleen wat droge voorlichting!

Het vervolg leidt door wat ruig landschap waar de storm de laatste tijd flink heeft huisgehouden. Veel recent omgevallen bomen. Ik kan me niet herinneren dat een storm hier zo hevig was maar het zou best kunnen. Toch hier en daar een doorkijkje naar een fruitboomgaard. De bloesem begint net te komen.

De rest van de route is wel leuk om te wandelen – op sommige lange stukken puinweg na – maar veel minder spectaculair. Vandaar dat er maar een plekje is die me de moeite van het fotograferen waard leek.

Het is veel boerenland maar door de vele bomenrijen is het uitzicht beperkt: je ziet geen bebouwing. Afgezien van het feit dat de doorgaande wandelwegen langs brede sloten lopen is hier niet veel bijzonders over te melden.

Het laatste stuk naar station Culemborg is – maar dat wist ik van te voren – al helemaal niet spectaculair, maar wel nodig om weer terug te komen. Als het aan de ontwerpers van het Betuwepad lag eindigde de wandeling middenin het veld.

Deze wandeling was – dankzij een stuk verkeerd lopen – ruim 22 km lang. Ik deed er 5,5 uur over waarvan ruim een uur pauze. Deze route was rijk aan geocaches waarvan ik er bij zeven mijn naam op de logrol kon bijschrijven.