De tweede etappe van het Betuwepad voert van Buren naar Tricht. Aangezien we de vorige avond in Buren pannekoeken hebben gegeten was de fiets weer terug op de camping. Die kon vandaag dus weer gebruikt worden om naar Buren te fietsen.

Deze etappe begint bij het voormalige Kasteel van Buren. Er ligt ook een geocache en daar heb ik mij eerst mee beziggehouden. Alle tussenpunten hiervan lagen langs de route, dus aan wandeltijd hoefde dit me niets te kosten. Maar ik las de opdracht niet goed en wandelde dus toch een extra stuk … vergeefs.

Het eerste stuk van de wandeling voert over het landschapspark rond het kasteel. Vanzelfsprekend daar veel hondenuitlaters, sjokkers en wandelaars. De uitgang van het park is aan de Haagse Uitweg. Een bijzondere naam als je je de titel graaf van Buren van onze koning voor ogen hebt.

Een stuk verderop wandelen we over het terrein van een oude steenfabriek dat is teruggegeven aan de natuur. Er zijn grappige doorkijkjes gemaakt naar kleine binnenmeertjes die zijn gevormd door oude putten.

Dan voert de wandeling verder tot ik bij een groot kaal terrein dat de naam Wilgje Buitensport draagt. Het centrale deel bevat een stormbaan en aanverwanten met wat gebouwen waaronder een soort restaurant. De rest is landbouwgebied. Langs het pad staan wilgen maar die beschermen niet tegen de gure wind die over de vlakte aanwaait. Ik vind het een onaangenaam stuk. Als er meer begroeiing komt zal het vast beter worden.

Na nog een stuk langs een autoweg gelopen te hebben kom ik bij de Lange Maatsteeg. Dat is het betere werk. Veel begroeiing, een watertje en een onverhard pad. Wat wil je nog meer.

Op het vorige terrein waren veel bankjes maar door de gure wind verleidden die me niet om even te gaan zitten. Hier zijn geen bankjes maar wel omgezaagde bomen. Dat is ook prima om even te zitten. Daar kunnen de meegebrachte melk en mueslibollen gegeten worden.

Of er dan geen boomgaarden meer zijn? Ik heb ze niet gezien op het stuk tussen Buren en hier. Maar na de Lange Maatsteeg kom ik weer in landbouwgebied en jawel hoor, daar zijn ze. En eentje met boompjes die voorzichtig beginnen te bloesemen.

Vandaar is het niet ver meer naar Tricht. Niet meer dan een dorpje met wat oude gebouwen in de kern. Hoewel de spoorlijn er vlak langs loopt is hier geen halte. Die is een kwartiertje verder lopen langs het spoor, bij Geldermalsen. Van daar uit neem ik de trein naar Culemborg en daarna de bus naar Buren. Met de fiets kan ik tenslotte terug naar de camping.

Deze wandeling was 10,5 km lang en ik deed er iets meer dan twee-en-een-half uur over, inclusief een half uurtje pauzes.