Voor het tweede deel van de Limeswandeling – van Kalkar naar Kleve – koos ik Kleve als basis. De redenen zijn eenvoudig: er is een fatsoenlijke camperplek (met douche/toilet en ruimte voor zeker 50 campers!) en de stad is groot genoeg om van alle gemakken, zoals bier, voorzien te zijn. De avond tevoren kon ik een aardige foto schieten van de Zwanenburcht.

’s Ochtends vanuit Kleve eerst met bus 44 naar Kalkar. Hij rijdt maar een keer per uur, dus het komt wel aan op goede timing. Die van 7:05 uur had – voor de schoolkinderen – een extra bus om 7:12 uur. Dat gaf wat speling. De camperplek is zo’n 1,5 km van het busstation.

Een half uur later was de bus bij de Markt van Kalkar. Van daar ben je snel op een fietspad zoals ik ze ook gezien had tijdens de eerste etappe. Dat zou betekenen dat de route weer langs een oude spoorbaan zou leiden. Dat idee werd versterkt door een seinpaal die ik langs het pad zag staan. Maar toen was ik toch te ver doorgelopen in mijn enthousiasme. Het ging niet om dat pad!

Het stukje terug geeft een mooi beeld van de zonsopgang met op de achtergrond Kalkar en in de lucht schitterende condensstrepen: hoe krijgen ze die zo symmetrisch?

Buiten Kalkar loop ik door cultuurgeboed, voornamelijk maïs. Maar er zijn ook wel speciale bedrijven aktief hier in de buurt.

Wat te denken van een bedrijf dat “natuurlijke Kerstbomen” levert. Het ziet er uit alsof het een heel populair bedrijf is. Het is in ieder geval erg groot!

En dan een wietkwekerij vlak naast een militaire kazerne? Dat is toch wel heel bijzonder, niet? Van de kazerne mocht ik geen foto’s maken, maar ik kan wel verklappen dat die er best ook wel bijzonder uitzag!

Dan maakt de voorgestelde route een merkwaardige keuze om geheel buiten zich van en geweldig mooi meer en langs de (snel)weg te leiden. Hiervoor koos ik dus voor een wat langere route die wel wat meer natuur liet zien en minder moderne cultuurwerken! Mijn route leidde bovendien over Moylands hoogvlakte en die zag er ook best aardig uit.

En dan ineens sta je oog in oog met het slot Moyland. Je kunt het nog bezoeken, kennelijk zijn er kunsttentoonstellingen.

Vanaf hier naar Kleve lopen we over een wandelpad waarvan het grootste gedeelte het Voltaire-pad heet. Tot aan de Papenberg zal dat de route zijn.

Je kunt je natuurlijk afvragen waarom Voltaire? Nou, volgens wikipedia ontmoette Frederik de Grote hier in 1740 voor de eerste maal. Als je dat bijzonder vindt dan komt er nog een verrassing.

Even verderop bestijgen we de Papenberg van waaraf een mooi uitzicht op Kleve is. Hierna heet het pad waarop we lopen opeens anders, namelijk het Johann Moritz-pad. Tja, die naam Johan Maurits van Nassau-Siegen kennen we van het Mauritshuis. Hij was een tijd stadhouder van het hertogdom Kleef.

Hij wilde graag in de natuur begraven worden dus zijn graftombe staat verderop langs het pad. Zijn lichaam is overigens een jaar na zijn begrafenis naar Siegen gebracht om bijgeplaatst te worden in het familiegraf. Niettemin staat zijn tombe er nog steeds.

We komen zo langzamerhand in de buurt van Kleve. Nog even de Louisebrug over en dan zijn we snel bij het eindpunt van de route middenin de stad. Het is duidelijk dat die hele Voltaire-Johann Moritz-pad veel populairder is dan het stuk van Xanten naar Kalkar dat ik verleden week liep. Ik kwam langs dit stuk van de route best veel mensen tegen.

De route zoals ik hem gewandeld heb is een kleine 21 km lang. Ik heb daar 5,5 uur over gedaan waarvan 1,25 uur pauze. Onderweg heb ik vier geocaches gelogd. Er waren er wat meer maar die waren niet praktisch uitvoerbaar (voor mij)