De wandelroute volgt de Romeinse Limes, de voormalige noordgrens van het Romeinse Rijk. De route staat uitgebreid beschreven op de website van Wandelnet. Er is een boekje, er zijn pdf-bestanden en er zijn gpx-bestanden die je kunt gebruiken in een gps-navigatieapparaat. Dat laatste heb ik gedaan. De beschrijving op Wandelnet begint aan de Noordzee en eindigt in Xanten. Wel grappig is, dat er heel veel informatie gegeven wordt over de eerste 18 etappes van de wandeling; elke etappe beslaat een afstand van een kleine 20 km. Echter, de etappe van Berg en Dal/Nijmegen naar Xanten, nummer 19, komt er met zijn bijna 65 km vrij bekaaid af: één pagina.

De route die ik wandel begint in Xanten. De plaats zelf is tijdens onze korte vakantie een paar weken geleden al bezocht; zie hier de beschrijving. De plaats ligt aan de Rijn en in de buurt zijn veel meren. Het was een grote Romeinse garnizoensplaats.

De kampeerauto parkeerde ik bij de voormalige veer over de Rijn. Naast het restaurant, zur Rheinfähre. Daar is een parkeerplaats speciaal ingericht voor kampeerauto’s. Voor een gering bedrag kun je daar parkeren maar sanitaire voorzieningen zijn er niet.

De volgende ochtend ontwaakte ik al vroeg en kon de zonsopgang bij de Rijn goed zien, zie foto bovenin. Na opfrissen, onbijt en inpakken van de wandelspullen zo rond half acht op pad gegaan. Eerst het stukje van de kampeerplaats naar de Markt van Xanten. De mist lag nog in de lagere delen langs de weg. Met de doorkomende zon een prachtig uitzicht!

De route begint bij de Markt van Xanten. Rond acht uur liep ik van daar, door de Westpoort, naar de rand van het stadje. Het was een drukte van belang met … scholieren. Te fiets, te voet en weggebracht met de auto door ouders. In de buurt van de Dom van Xanten bevinden zich kennelijk een aantal scholen waar de kinderen uit de omgeving naar toe gaan.

Vervolgens loopt de route langs een bestaand spoor. De trein naar Duisburg, de RB31 van de NordWestBahn, staat al klaar voor vertrek. Het is redelijk druk in de omgeving. Duitsers beginnen nou eenmaal vroeg met school, werk, etc. Maar al spoedig kom ik buiten de stad en daar is het meteen een stuk rustiger.

Voor het volgende stuk van de wandelroute loop ik over een keurig glad geasfalteerd wandel/fietspad dat de route volgt van de voormalige Boxteler Bahn. Nederlanders kennen het als het Duitse Lijntje.

Bij elk landschapskenmerk is er wel weer een bord met vaak een bankje en een vuilnisbak. Goed geregeld. Dankbaar maak ik gebruik van de geboden luxe. De trein liep grote stukken over een spoordijk en daar wandelend geeft dat schitterende doorkijkjes.

Op een gegeven moment verlaat de route het Duitse Lijntje. Nu richting Villa Reichswald, een café-restaurant aan de rand van het bos. Rond koffietijd kom ik daar aan maar al van verre is te zien dat er geen aktiviteit is. Daar had ik al op gerekend en neem hier een mandarijntje.

Ik loop nu door het Uedemer Hochwald. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog is hier zwaar gevochten. Vrij recent zijn hier door Nederlandse archeologen resten van de Limes gevonden in de vorm van een castellum. Helaas langs de wandelroute niets dat daar aandacht aan besteedt. Zoals op bijgaande foto is te zien is het een redelijk heuvelachtig terrein.

Het is ongelooflijk rustig op dit deel van de route. Waar op de voormalige spoorlijn nog af en toe wat fietsers voorbijkwamen is het nu helemaal stil. Je waant je alleen op de wereld. Maar dat is toch niet helemaal waar. Naast veel vogels zijn de naaktslakken – heel fel rood gekleurd hier – in grote mate aanwezig.

Vlak voor het einde van het bos leidt de route over een hoge heuvel. Een naar geluid als van generatoren wordt langzaam sterker en even verderop kom ik bij een militair complex. In het midden er van heel duidelijk een soort telescoop in een koepel. Ik mag er geen foto’s maken staat duidelijk op de hekken. Het is de enige plaats in het bos dat ik iemand tegenkom: iemand die twee forse honden uitlaat. Wellicht zijn die ’s avonds betrokken bij de bewaking van het complex. Ik word langs het complex geleid en uiteindelijk wordt duidelijk wat zo’n herrie maakt: een batterij luchtbehandelingsapparaten (airco’s). Zodra ik er voorbij ben leidt het pad weer naar beneden en neemt het geluid ook snel af.

Vanaf hier buigt de route af en voert – op flinke afstand – langs een weg. In de verte is het stadje Marienbaum te zien. Voor de lunch zou ik daarheen kunnen lopen maar dat is heen en terug minstens drie kilometer extra wandelen. Dat is de moeite niet waard – vind ik – en dus wandel ik nog wat verder op zoek naar een bankje. Die bankjes kan ik niet vinden, maar wel een boomstronk die uitnodigt om op te gaan zitten. Daar geniet ik mijn lunch. Zoals altijd als het niet meer nodig is blijken nog geen tweehonderd meter maar liefst twee bankjes te staan die een mooi uitzicht bieden. Jammer voor mij!

Eenmaal uit het bos voert de route langs wegen. Het is meestal niet druk maar is een naar lang stuk langs een nogal drukke weg. Gelukkig loop ik over het fietspad maar veel herrie geeft het wel. Bovendien stijgt de weg een beetje: uiteindelijk heet het de Bergweg. Het terrein is nu meer open met veel landbouw.

Op de berg voert de route plotseling naar rechts en kom ik langs weer een militair complex. Veel camera’s hier en ik moet de neiging onderdrukken om te zwaaien. Naast het complex is net de gelegenheid om van boven op de berg een uitzicht te krijgen op Kalkar dat in de verte ligt. Vanaf nu is de route weer wat aangenamer.

Hierna voert de weg door de buitenwijken van Kalkar en uiteindelijk kom ik op de Markt aan. Ik had mij voorgenomen daar eerst een biertje te nemen voordat ik verder zou gaan. Rondlopend over de Markt bleek daar geen gelegenheid toe te bestaan: alleen Kaffee mit Kuchen en Eiscafé’s. De bus naar Xanten zou over een paar minuten vertrekken dus die heb ik maar genomen.

Van de bushalte af nog een paar kilometer wandelen naar de kampeerwagen. Daar was wel bier! Een mooi einde van een grotendeels bijzonder aardige wandeling. Veel over Romeinen en de Limes ben ik niet te weten gekomen. Misschien dat dat de reden is dat er zo weinig aandacht aan wordt besteedt door Wandelnet?

De wandeling was overigens 27,5 km, gedaan in 7,5 uur waarvan 5,5 uur wandelend, met daarbij dan nog twee keer drie kilometer van en naar het centrum van Xanten. Langs de route heb ik 6 geocaches gelogd.