Het eerste stuk van de tocht van zondag ging naar Xanten. Daar is een archeologisch park rond wat opgravingen. Ook probeert men er gebouwen in oude glorie op te bouwen. Zoals bijvoorbeeld de tempel die hiernaast is afgebeeld. In het museum is natuurlijk ook een café ingericht: geen onbelangrijke reden van ons bezoek. Na het bezoek aan het openluchtmuseum, het overdekte stuk sloegen we over, vertrokken we weer richting Trier. Er werd nogal geknutseld aan de weg dus de rit duurde ruim langer dan voorzien.

Eenmaal op de kampeerplaats eerst een kopje thee genomen. Daarna op stap de stad in. Over de Römerbrücke naar de binnenstad. Op het centrale plein konden we een mooi plaatsje bemachtigen om het rondgaande volk te bekijken. We werden verwelkomd door gebeier van een van de kerken in de buurt die ons probeerde binnen te lokken … vergeefs! Voor de avond stond nog een stevige wandeling op het programma: die omhoog naar Villa Weisshaus. Een prima restaurant van waaruit je uit kunt kijken over Trier in de ondergaande zon.

De volgende dag zou het niet zo goed weer worden met regen in de namiddag. Langs de supermarkt voor de lunch naar de beboste helling met de Moselsteig gelopen. Heen was de stijging ruim150 meter maar over een kort stukje: steil dus. Eenmaal boven werd het aangenamer wandelen door de bossen.

Rond lunchtijd kwamen we aan bij een enorm Mariabeeld dat vanuit de omgeving goed te zien is. ’s Nachts is het verlicht. Het bleek een populaire plek voor de lunch en al gauw zaten er wel viif groepjes mensen te eten aan de voeten van Maria! Net toen we weer op stap wilden gaan begon het even te miezeren, niet veel maar voldoende om iedereen op te jagen.

Vanuit het standbeeld zijn we verder naar de stad teruggelopen, af en toe even schuilend voor wat al te veel miezer. Langs een supermarkt voor het avondeten naar de camping. Nu mag de aangekondigde regen vallen!