Direct in de buurt van de vulkaan El Teide wandelen kan wel maar is altijd heel erg druk. Iets lager is het minstens zo mooi maar een stuk rustiger. Maar als je natuur wilt zien dan zul je hier alle aspecten zien: ook de recent verbrande bomen. Maar als je goed kijkt zie je hier en daar alweer een plukje groen. Vanavond gaat het – heel even – een beetje regenen. Misschien helpt dat?

Het eerste deel van de wandeling lopen we bergop. Dat betekent dat we de vulkaan steeds weer in beeld krijgen, telkens net weer even anders. Dit plaatje is wel bijzonder. De stoeltjeslift is voor de scherpe ziener wellicht mogelijk te zien: hij staat stil. We verbaasden ons daarover, maar het waait bovenaan de berg nogal veel, dus de stoeltjes zullen teveel schommelen!

Overal langs de route, maar met name bij kruisingen staan richtingaanwijzers. Het is een goed onderhouden gebied. Vreemd is overigens dat één pad is afgesloten: het pad waarlangs wij kwamen. We zouden niet weten waarvoor dat nodig was. Er zou hier overigens ook een geocache moeten liggen maar die hebben we niet kunnen vinden.

Halverwege de wandeling komen we bij een mooi uitzichtpunt. Tijd om even pauze te nemen om een appeltje te nemen. En natuurlijk om eens even goed rond te kijken. Hier ligt een oude krater maar die is met moeite te onderscheiden.

Na de rustpauze gaan we weer op stap. Dit stuk gaat bijna helemaal bergafwaarts, dus afgezien van goed opletten waar je je voeten neer zet is er weinig extra energie gevraagd. Iets verderop komen we bij een heel breed pad. Ik heb het flauwe vermoeden dat hier af en toe een buggy-tocht wordt gehouden. Dat zal een stoffige boel zijn. Gelukkig is het nu rustig, maar op de weg terug naar het appartement kwamen we een hele stoet tegen. Goed dat we die niet tegenkwamen tijdens het wandelen!

Aan het eind van de wandeling de parkeerplaats en zoals te vermoeden was komt de brede weg daar op uit. Ondanks de nabijheid van de autoweg blijft het landschap aantrekkelijk.

Aan het eind van de wandeling nemen we twee jonge dames mee naar een punt verder langs de weg. Zo zien we ook nog de “Rogues”, grote rotsblokken die je vanuit de auto kan bewonderen. Het leek wel een mierenhoop van mensen rond die rotsen, geen foto dus!