Na wat boodschappen gedaan te hebben vertrokken we vanochtend redelijk vroeg. We hadden immers een redelijk lange route voor ogen. Van het eerste stuk kon de Maasroute goed worden aangehouden door goed op de wegnummers te letten. Vervelend is dan wel, dat in de steden vaak niet de N-nummers bij de plaatsen vermeld worden maar met af en toe wat heen- en weerrijden kwam dat goed.

In Luik ging het verassend goed, maar dan rijd je ook meestentijds door industriele zones. Wel leuke stukken er tussen, niettemin. Huy en Namen waren wat lastiger.

Net voorbij Profondville vonden we het genoeg en kwamen we een aardig plekje tegen om de ochtendkoffie te nemen. De rivier ligt er goed bij. Onderlangs loopt het fietspad en wij zaten wat hoger.

Nog even ging het wegnummer-rijden goed, tot in Frankrijk, maar toen werd het hopeloos. Bij de voorbereiding konden we nauwelijks geschikte nummering vinden. Het alternatief was van camperplek naar camperplek rijden. We hadden daar een keurig lijstje van.

Zo kwamen we voor de lunch aan bij Monthermé. Er stond een behoorlijk aantal kampeerwagens maar er was nog plek voor de onze. Aan het water stonden bomen die ons schaduw gaven bij het eten. Weer een prachtig uitzicht op de Maas.

In tegenstelling tot de andere kampeerders braken wij na het eten gewoon de boel weer op om te vertrekken naar de volgende halte.

Dat was bij Mouzon, ook een mooie camperplek aan een zijtak van de Maas. Hier was het ook behoorlijk vol, maar er was nog wel wat plaats. Wij hebben er slechts wat fruit gegeten …

De laatste etappe voerde ons naar de camping. We vonden er een mooie plek, er was ruimte genoeg. Nu wat bijkomen van de reis in de schaduw van de bomen.