Populair historische romans liggen mij wel dus toen Het geheim van de Gucci koffer van Pauline Terreehorst verscheen heb ik het meteen gelezen. Toen vervolgens zich de mogelijkheid zich voordeed om aan het einde van de schoolvakantie toch nog een korte trip met de kampeerbus te maken was de keuze snel gemaakt. Die Lungau – waar het verhaal uit het boek zich grotendeels afspeelt – leek ons wel interessant. In één keer daar naartoe rijden is geen serieuze optie, vandaar de tussenstops op de heen- en terugtocht.

Afgelopen donderdag kwamen we op de kampeerplaats in Tamsweg aan. Dat bleek meteen een goede keuze. De volgende dag zijn we van de kampeerplek naar het stadje gelopen om – na wat omzwervingen – op weg te gaan naar Ramingstein. Het treintje van de Murtalbahn reed niet, maar in plaats ervan ging een bus. Het is maar een korte rit, maar toch wel 8 km lopen en dat was ons te gortig. Bij aankomst kan je de burcht zien, maar dan wel als je goed kijkt: rechts van de spits van de kerktoren.

Na even bij een lokaal café een ijskoffie en een thee genomen te hebben vertrokken we naar de burcht. Hemelsbreed dichtbij maar voor ons Hollanders toch wel hoog. Er zou een pad lopen langs de kerk, dus dat deden we maar. Het kerkje heeft slechts een graf op het terrein: dat van de familie Szapary van de burcht! Het paadje bleek erg smal en steil maar bracht ons inderdaad bij de ingang van de burcht. Na ons aangemeld te hebben konden we vast wat rondkijken in de (vele) open ruimtes van de burcht. Daar hangen ook wat borden met informatie over de bouw van de burcht en dergelijke.

De huidige burcht is gebouwd op en met de restanten van de voormalige burcht waarvan de toren en nog wat andere structuren over waren gebleven na een grote brand die alles behalve het steen had weggevaagd. De toren heeft een bijzondere structuur die is ontwikkeld om kanonskogels tegen te kunnen houden.

In de oude toren was onderin de keuken en daarboven we woonkamer. Met wat fantasie kun je de ingang van de woonkamer hiernaast zien.

Tijdens de rest van de rondleiding werden allerlei wetenswaardigheden verteld. Een ervan ging over wat wij een klapstoel zouden noemen. De rondleider had het over de betekenissen Klappstuhl – Faltsessel – Fauteuil. Nu betekent het Franse woord faulteuil letterlijk “luie stoel” maar het was toch aardig gevonden.

In het boek komt vaak de aanwezigheid van vele doorkijkjes ter sprake en dat is inderdaad een feit. Hiernaast zie je er een maar op elk punt kun je er wel een aardige foto van maken.
Na de rondleiding keken we nog wat rond in de omliggende tuinen. Het gebouw wordt momenteel gebruikt als hotel met veel kinderfaciliteiten. Het geloof staat wel op de voorgrond maar als je daar open voor staat lijkt me het best een aardig vakantieoord. Wij gingen naar afloop terug naar Tamsweg om wat van de lokale keuken te genieten.
Jullie maken in ieder geval goed gebruik van het OV deze vakantie 👍🏼
Zeker