Het is al weer een tijdje terug dat we vertrokken van de Camping van de Toekomst. Van daar uit zetten we koers naar Bilbao, dus langs de noordkust van Spanje. Nou hadden we die kust al eerder gezien dus als bestemming hadden we een camperplek gekozen bij het natuurpark Eloriagga; daar waren we niet eerder. Voordat we de snelweg afreden deden we eerst een wegrestaurantje aan om vervolgens naar de kustlijn te kronkelen.

Tegen het middaguur kwamen we daar aan. We stelden onze kampeerwagen op naast de ingang voor een speciaal terrein voor lagere auto’s. De balk kon ik prima gebruiken om een antenne op te spannen. Daarna heb ik een uur of twee verbindingen gemaakt vanuit dat park met de rest van de wereld, voornamelijk Europa.

Ega is uit wandelen gegaan over een wandelpad naar een uitzichtpunt op de kust. Het uitzicht daar vandaan is geweldig zoals je op de hiernaast staande foto kunt zien.

Na het eten, dat we ter plaatse bereidden, hebben we de kampeerwagen verplaatst naar een vlakker stukje. Naarmate de avond vorderde kwamen er steeds meer overnachters opzetten. Het is een bekende plek, kennelijk. Geen wonder overigens, want er is stromend water en er zijn toiletten met wastafeltje. Sommige campings zijn niet veel beter!

De volgende ochtend was het gedaan met het mooie weer: een donkere wolkenlaag blokkeerde het uitzicht. Nu zou de reis helemaal naar de noordoostpunt van Spanje leiden: A Coruña. Het bleef donker onder weg, dus het was niet echt een straf om kilometers te vreten langs de snelweg.

De vooravond kwamen we aan bij de camping Velo Mar. Vanaf de zijkant van de camping heb je inderdaad uitzicht op de Golf van Biskaje. Het is een uitgesproken badplaats maar nu door de afwezigheid van zonneschijn geheel verlaten. Voor het avondeten gingen we op zoek langs het strand. Daar vonden we bij een andere camping een restaurantje waar we wat eenvoudigs namen: sla met worstjes voor mij en spareribs voor ega.

De volgende dag was het nog steeds donker weer toen we op pad gingen. Maar hoe verder we in het zuiden kwamen hoe meer zon er kwam. Tot we in een zonovergoten Viana do Castelo aankwamen en daar op zoek gingen naar een camping.

Die vonden we en daar troffen we een rustig plekje onder de bomen. Ook daar heb ik de zendapparatuur opgesteld om wat verbindingen vanuit dit park te maken, ook hier is een groot deel van de kuststrook natuurgebied.

In de namiddag trokken we het stadje in met de fiets. Onze camping was aan de overkant van de Lima dus we moesten over een smalle brug waarover ook autoverkeer reed. Maar het verkeer was kennelijk gewend aan fietsers zoals ook bleek uit het mooie fietspad van de camping naar de brug.

Het eerste bezoek was aan de kathedraal Santa Luzia die op een hoge heuvel stond. Je kon er heen met een bergtreintje. De kathedraal stelt niet veel voor, maar het uitzicht vanaf de berg is best mooi, zie de foto bovenaan dit blog.

Na dit evenement naar de haven gefietst om wat langs de boulevard te flaneren en wat te eten op het Placa de Revolucion. Gelukkig was daar een tapasrestaurant, want de andere eetgelegenheden zouden veel later pas openen. We moeten nog even wennen aan het tijdsverschil. Na de maaltijd weer rustig naar de camping gefietst. Het verkeer op de brug was een stuk rustiger, dus dat verliep ook minder hektisch! Morgen meer!