Een legende vertelt het verhaal van een vader en een zoon, die samen op bedevaart waren naar Santiago de Compostela. Ze overnachtten in een herberg bij Barcelos. De vrouw van de herbergier werd verliefd op de jongen, maar die wilde niet ingaan op haar avances. Uit wraak stopte de vrouw zilveren bestek in de rugzak van de jongen en gaf hem aan bij de autoriteiten.
In de rechtszitting die volgde werd hij ter dood veroordeeld. Op de dag waarop de jongen zou worden opgehangen, vroeg de vader nog eenmaal aan de rechter om in de onschuld van zjjn zoon te geloven. De rechter zat aan de maaltijd. Op zijn bord lag een gebraden haan. Om van de zaak af te zijn, zei hij tegen de vader: ‘alleen als deze haan van dit bord zal opstaan, zal ik in de onschuld van uw zoon geloven’.
De vader riep de hulp in van de heilige Jacobus en zie, de haan stond op en fladderde weg van de tafel. Geschrokken haastte de rechter zich naar het schavot, maar de zoon was al opgehangen. De vader greep zijn zoon beet en zag toen dat hij nog leefde.
De heilige Jacobus had voorkomen dat de jongen in de strop zou zijn gevallen door zijn voeten te ondersteunen. Hoe dat precies in elkaar zat, vertelt de legende niet, maar voor de haan werd een gebeeldhouwd kruis opgericht, het Cruzeiro do Galo, dat nog altijd te zien is in het museum. Sindsdien is de Barcelos Haan het symbool van Portugal.
Op doorreis naar Braga deden wij eerst Barcelos aan. Het is een klein stadje dat bekend staat om zijn markt, maar dat was gisteren. Dat was maar goed ook, want nu is datzelfde terrein een parkeerterrein waar we de auto konden stallen. Anders zou dat veel verder weg moeten gebeuren.
Langs dat plein ligt een grote promenade waar we konden kiezen uit meerdere plekken om een kopje koffie te nemen. Daarna wat wandelen door de stad. Aan de ene kant staat de Templo do Senhor Bom Jesus da Cruz uit 1705. Een imposant gebouw met een nog imponerender interieur. Het is inderdaad allemaal messing of goud dat blinkt in veel houtsnijwerk. Aan de muren levensgrote figuren in azulejos – een soort Portugese blauw op wit geschilderde tegels.
Aan de andere kant van de promenade een plein met daar een middeleeuwse toren. Het is gewoon een bonkige vierkante toren met weinig opsmuk. Binnen een grote houten trap met overal haantjes tentoongesteld. Het is een soort haantjesgalerie. Boven aangekomen kun je vanuit de toren uitkijken over de stad, dat is dan wel weer de moeite waard.
Aan de andere kant van de toren heb je een uitzicht over het marktplein en het parkje aan de voet van de toren. Ega vond dat een mooier uitzicht. Je kunt overigens onze kampeerwagen van hier af niet goed zien.
Na dit bezoek hebben we wat gewandeld door de straatjes. Veel winkeltjes zoals we er thuis ook veel van hebben. We stuitten op het historisch café waar we de lunch gebruikten: allebei een grote salade.
Vrij snel daarna zijn we verder gereden naar Braga. Eerst naar een supermarkt om wat inkopen te doen en daarna naar de stadscamping. Het is een aardige terrassencamping met gloednieuw sanitair. De plekken zijn niet groot maar op die manier kunnen de vele gasten toch goed geplaatst worden. Morgen gaan we Braga bezoeken.