Zondag was onze vertrekdag. Maar niet zoals we gewoon zijn in de ochtend. Nee, dit keer gaven onze buren een cafeestje en dat wilden we natuurlijk meemaken. Tegen de tijd dat daar de polonaise werd ingezet begon het te wringen en een half uurtje later keerden we huiswaarts. Even de laatste zaken op orde stellen en toen op weg!

De eerste stop was Kortrijk, net bij de Franse grens. Van daaruit zouden we de volgende morgen zonder problemen voorbij Parijs kunnen komen. Wat we niet wisten was dat van de E17 net ter hoogte van Kortrijk één van de twee rijbanan, juist de onze, van nieuw asfalt werd voorzien. Het leverde niet veel vertraging op en we waren op tijd om nog een pintje te nemen en een tosti te krijgen.

Eigenlijk heeft het plaatsje waar we de camper konden parkeren Heule. De camperplek was op een parkeerplaats naast het zwembad. Het was een heel mooie plek waar we rustig konden slapen. De camperplek was vlak naast de kerk en om de kerk waren een behoorlijk aantal kroegen. Ook waren er overal beeldjes, zoals hiernaast. Ze moesten allemaal wat anders uitbeelden maar voor ons waren ze allemaal het zelfde.

De volgende ochtend werden we even gewekt door de vuilnisman die om 6 uur de bakken kwam legen. Die was snel weg en pas rond half acht – toen de zon binnenscheen – werden we echt wakker. We zouden in een vlakbij gelegen wegrestaurant gaan ontbijten. Niet dus, die was door de wegwerkzaamheden onbereikbaar. De volgende was in Frankrijk … ook goed!

Na een lange rit zijn we nu op Camping du Futur, de camping van de toekomst dus. Waarom die zo heet? Nou, vlakbij is een attractiepark die een soortgelijke naam draagt. Het is best een luxe kampeerplek met zwembad en restaurantje. Als doorreisplek zeer geschikt.

Morgen hopen we in Spanje te zijn …