Vandaag zouden we de cultuur van Brisbane gaan opsnuiven. Er is een groot museum voor moderne kunst, maar dat trok ons niet zo. Ook was er het museum van Brisbane, in het voormalige stadhuis van Brisbane. Dat gaf wat informatie over de geschiedenis van de stad. Verder was er een uitgebreide tentoonstelling over de bevolkingssamenstelling van Brisbane. Zoals te verwachten viel: weinig inwonders van Brisbane kunnen stellen dat ze echt nakomelingen waren van de gevangenen die hier aanvankelijk geparkeerd werden. Het is een ingewikkeld mengsel van allerlei soorten oorsprong, niet in het minst Aboriginal. Kennelijk is de laatstgenoemde bevolkingsgroep goed geassimileerd met de nieuwkomers.

In het museum was ook het oudste koffie- en theehuis in Brisbane. De entourage is in ieder geval redelijk retro met zilveren suikerpotjes en zo. Of de rest zo oud is valt moeilijk te zeggen. Zeker is het helemaal opnieuw ingericht en aan de moderne tijden aangepast. De banken zijn echter echte rechtopzitters, dat zie je tegenwoordig niet meer behalve misschien in een kerk.

Vanuit het museum konden we langs nog wat historisch interessante punten naar de botanische tuin van Brisbane lopen. Allerlei planten en struiken die je bij ons in de huiskamer ziet groeien hier in de vrije natuur. Zelfs de rode Kerstster hebben we al gezien. In de tuin lag ook een schat verstopt, niet echt moeilijk maar kennelijk toch voldoende uit beeld om niet ontvreemd te worden.

Langs de rivier zijn we toen naar Chinatown gelopen. Dat viel behoorlijk tegen. Er was wat aktiviteit maar nauwelijks vergelijkbaar met wat we in Sydney zagen. Ook waren er maar weinig restaurants open. Uiteindelijk eindigden we bij een australisch restaurant om gezamenlijk een groot dessert van mintijs en chocoloadeijs te verorberen.

Daarna via de Story Bridge over de rivier naar de andere oever gewandeld. Imposant, zo’n enorme brug, als je langs die structuur loopt. Het uitzicht over de stad wordt beperkt door alle wolkenkrabbers. Daarvoor moet je echt nog veel hoger zijn. Na de brug nog een stuk langs de rivier zodat we nog een schat konden lokaliseren. Geen bijzondere, gewoon een die op de route lag.

En toen hadden we even genoeg van het wandelen. dus op de CityHopper gestapt. Da’s ook een bootje maar redelijk wat langzamer dan de catamaran en gaat ook minder lange trajecten. Maar dan, het vervoer is gratis! Hiermee zijn we naar Southend gevaren om daar wat meer cultuur op te snuiven. Er was een standbeeld van Confucius, een hedendaags tempeltje gemaakt door Nepalese kunstenaars (beetje ondeugend hier en daar) en een heuse levende muziek die onder ander liedjes van Michael Jackson ten gehore bracht.