Zeker een stad als Bilbao heeft een startpunt voor de bedevaartstocht naar het graf van Sint Jakob in Santiago de Compostela. In de oude stad zijn daar de symbolen goed te zien. Er is natuurlijk een kathedraal en een plein gewijd aan Santiago maar gek genoeg begint de tocht toch ergens anders: bij de Basilica de Begoña, hoog op een heuvel.

Hoe je daar moet komen? Wel er zijn twee soorten van aanduidingen die we vonden. Ik denk dat de blauwe bordjes met de gele Jakobsschelp wel overal te vinden zijn. We zagen die ook in San Sebastian.

In de oude stad is een heel spoor getrokken waarlangs de pelgrimstocht zou moeten worden gelopen: stenen kruizen markeren de route. Zeker het laatste stuk omhoog naar de kathedraal is daarmee aangegeven. De rest van de tocht zie je er hier en daar nog een, zeker waar weer een kerk wordt gepasseerd.

Niet dat de stad geen andere bezienswaardigheden heeft. Zo is er de hondenfontein. Als je goed kijkt zijn het toch echt leeuwenkoppen, maar voor de inwoners van Bilbao zijn het honden. De fontein is helemaal niet zo oud overigens, het stamt uit de 19^de eeuw. Maar het vervult wel degelijk een functie: water voor de dorstige toeristen!

Natuurlijk is er ook een groot binnenplein in de oude stad van Bilbao, eerdere voorbeelden zagen we in Barcelona en Madrid. Ook hier veel terassen waar toeristen zowel als bewoners de siëste uitzitten.

Volgens een oud-collega van ega moesten we ook Cafe Iruña opzoeken. Dat was nog wel een wandeling terwijl er een forse onweersbui dreigde. We waren op tijd binnen. Hier natuurlijk ook pinxtos; die van lamsvlees waren héél lekker. En door de aanhoudende onweersbui hadden we toch genoeg tijd … Gelukkig regende het even minder en toen konden we naar de bus naar de kampeerplek lopen. Eenmaal bij de kampeerbus klaarde het weer op.

Guggenheim museum

Als je naar Bilbao gaat moet je natuurlijk naar het beroemde Guggenheim museum. De voorkant van het gebouw is indrukwekkend. Goed is de bewaker Puppy te zien, het beeld staat er al sinds 1992! Er is ook grote groep fietsers verzameld die straks op pad gaan voor een goed doel.

Binnen is het ook allemaal best wel indrukwekkend. Ik koos voor de bovenste derde verdieping om de speciale stukken van het museum te zien en de permanente tentoonstelling van Picasso. Wel, die speciale stukken zijn inderdaad heel speciaal: levensgroot. Dat maakt dat er maar een klein aantal tentoongesteld waren. De bloemen spraken ons wel aan!

 Verder is er nog een grappige lichttentoonstelling die niet te filmen was: heel veel spiegels zorgen voor een bizar effect. Maar eigenlijk gaat het om de constructie met de vele doorkijkjes. Die zijn ook best wel bijzonder.

De teleurstelling kwam op de verdieping lager: de Picasso tentoonstelling was tot eind september gesloten. Toen maar wat langs het andere materiaal naar beneden gebanjerd. Veel indruk maakte het niet op mij. Maar in de bar beneden hebben ze wel lekkere koffie met gebak!