De volgende ochtend zouden we vroeg opstaan om vanaf een andere plek de zonsopgang over Uluru rots en Kata Tjuta, ook een rots, te zien. Na een korte tocht met de minibus kwamen we bij ons doel en spoedig stonden we allemaal te blauwbekken op een hoge duin: het was best wel koud. De horizon begon al voorzichtig te kleuren en na een tijd wachten kwam de rots weer in volle glorie tevoorschijn. Op de terugtocht had Rhett nog een verassing en maakte van ieder stel/groepje een speciale foto met Uluru rots op de achtergrond. We stonden te bibberen van de kou maar het werd een schitterende foto.

Vervolgens reed de minibus ons naar de Kata Tjuta om daar aangekomen een wandeling te maken door de Wind-vallei. Dankzij de regen van een paar dagen geleden stond er flink wat water in de poelen en meertjes in de vallei. Het blijft wel een beetje wennen aan het idee: het is winter hier dus is er af en toe regen. Op de meeste plaatsen in de woestijn verdwijnt die regen meteen weer maar door het microklimaat in de vallei blijft het wat langer. Het werd een flinke wandeling met aardig wat hoogteverschillen. Onderweg uitleg over de planten, eetbaarheid van de vruchten en het medicinale nut van blaadjes en dergelijke.

Voor de lunch reden we naar een Roadhouse waar met behulp van een barbecue worstjes en een soort gehaktplakken werden klaargemaakt. Het barbecueën ging prima, maar het maken van de sandwich met sla, tomaten en andere groenten werd een redelijke chaos. Na afloop alles schoonmaken en de spullen weer de minibus in. Toen alles gereed was begonnen we aan een lange reis naar Kings Canyon. We zouden dit keer niet zomaar op een kampeerplaats overnachten. Deze keer een serieuze midden in de woestijn. Het was een lange tocht, maar we eindigden nog ruim bij licht op de kampeerplaats. Daar bleek een echte douche te staan die werkte op brandhout!

Die avond werd het eten gekookt op het houtvuur, eigenlijk op de gloeiende kolen er van. Kip met groenten en rijst: zeer smakelijk na zo’n lange dag in de woestijn. Na het eten was het al goed donker en konden de belangrijkste sterrenbeelden worden getoond. Rhett had daarvoor een uitzonderlijk sterke laserpen die een flink eind de lucht in nog zichtbaar was (door stof/vocht in de lucht). Na wat liedjes gingen we schoon en voldaan de slaapzak in.