Brest is natuurlijk bekend als marinehaven. En al heel lang, sinds de middeleeuwen. Het museum is tegelijk de sterke burcht ter plaatse. Het leek ons aardig om eens binnen een kijkje te nemen, Het was wat je verwachten. Jammer genoeg had men de temperatuur en met name de luchtvochtigheid maar matig onder controle en in veel zalen was het gewoon bedompt. Bij minder weer zouden we er zeker langer hebben doorgebracht.

In de Tweede Wereldoorlog is deze plaats grotendeels platgebombardeerd: de Duitsers hadden het immers bezet. Veel van een oude binnenstad was er dan ook niet. Maar we konden toch wel ergens een geschikte plek voor de lunch vinden.

Crozon

Voor dit natuurgebied in het departement Finistère hadden we twee dagen uitgetrokken. Ook al omdat het weekeinde wel drukke wegen zou opleveren. Op beide dagen ondernamen we een wandeling waar we vanaf de camping met de fiets naar het beginpunt gingen.

Morgat

Deze wandeling begonnen we door het binnenland. Nette paden om over te lopen met muurtjes langs de kant.

Aan de rechterkant was verder weg over het land het water in zicht. Soms is een wit zeil van een boot zichtbaar.

Op een gegeven moment nam de route ons mee naar de linkerkant: de kustroute. Die was behoorlijk spectaculair. Niet alleen wat betreft uitzicht maar ook wat betreft begaanbaarheid. Veel hoogteverschillen. En het werd drukker ook op het pad. De meeste mensen kwamen om langs de kust de lunch te gebruiken en of te zwemmen. Voor dat zwemmen moet je dan wel een flink eind naar beneden. Dat lijkt me nog niet zo erg. Maar tegen de avond wil je weer terug en dan moet je die hele helling op nemen: het lijkt mij niet ideaal. De meesten die de aftocht waagden waren dan ook jongelui.

Camaret

De tweede dag was de wandeling bij Camaret. Dit keer waren we verstandiger: we begonnen met de kustroute. DIe bleek overigens minder hoogteverschil te vertonen. Het pad bleef goed begaanbaar.

Het uitzicht was telkens weer spectaculair. Wat ook opviel was dat de op zich mooie stranden nauwelijks bezocht werden. Het hoogteverschil zal hier ook een rol bij spelen.

Halverwege de wandeling keerden we weer om. Tot onze verassing kwamen we onderweg een enorme verzameling bijenkasten tegen. Of ze allemaal bevolkt waren zijn we niet nagegaan.

Aan het eind van de wandeling kregen we nog een mooi zicht op het stadje Camaret zelf. We fietsten er door om bij dit gebied te komen.

Voor de terugweg hadden we een gloednieuw fietspad op het oog. Het was zo nieuw dat de routering van de gps het nog niet voor fietsen geschikt achtte. Maar vanaf Camaret was het makkelijk te volgen.

Na bij de camping goed te zijn uitgerust gaan we ons geluk bij een restaurant beproeven. Morgen op zoek naar de menhirs!