Voor ons was Trondheim weer een beetje “walking down memory lane”. Maar er waren wel belangrijke verschillen. We waren er namelijk nooit ’s zomers. En deze zomer was wel heel bijzonder: een hittegolf met temperaturen rond de dertig graden! Beter dan in Nederland met veertig graden, maar toch ook wel warm.
Ook toevallig was dat we dit keer er waren tijdens de Olavsfeesten met marktkraampjes rond de dom en een groot aantal opvoeringen, concerten en nog meer.
Delen van de stad hadden duidelijk een vernieuwingsslag doorgemaakt, zoals de oude haven die nu is opgeleukt tot kroegengebied met appartementen. De oude kranen staan er nog voor de sier.
De zondag hadden we voor ons zelf, maar de maandag was ingeruimd om met de studenten een bezoek te brengen aan de NTNU. Na de lunch gingen we wandelen in de Bymarka, een natuurpark naast Trondheim. Eerst een korte wandeltocht naar de Bakli dam en daar zwemmen of pootje baaien (voor de oudjes). ’s Avonds hebben we met z’n allen gegeten in Sabrura Baklandet, een sushi-tent in de oude wijk van Trondheim.
De volgende dag met de studenten mee naar Equinor, het voormalige Statoil. Een wat oppervlakkige presentatie maar door alle vragen van studenten toch interessant. Bij de ingang zijn wat voorwerpen uitgestald en bovenstaande steen intrigeerde me. Er staat op Jøtul lyftet Einstein.
Wat navragen bij Noorse kennissen leverde het volgende op. Op de steen staat: “Deze Jøtul-lyfte werd onthuld door de Minister van Onderzoek Gudmund Hernes en symboliseert het begin van het onderzoekscentrum. Ernaast ligt nog een plakaat met een verklaring: “Dit is een steen gevonden bij Jæren (zuidwesten van Noorwegen) die over grote afstand is verplaatst door een gletsjer.” De mensen noemden zo’n steen een Jøtul-lyftet omdat het leek alsof een bovenmenselijke kracht, een reus (Jøtul) de steen had verplaatst. Einstein heeft in het noors een dubbele betekenis: “een steen” en de naam van de wereldberoemde wetenschapper.
’s Avonds hebben we het organiserend comite van de studentengroep mee uit eten genomen in een typisch lokaal restaurant, het Baklandet Skyddstation. Je zou het een studentenkroeg/eettent kunnen noemen hoewel het merendeel van het bezoek duidelijk toerist is. Het is er altijd zeer gezellig en het eten smaakt er altijd goed.