Het zal is wel in een keer goed gaan! Omdat ik slecht hoor – zeker als ik in mijn werkkamer op de eerste etage of de hobbiekamer op de tweede verdieping zit – is het nodig om mij te waarschuwen als iemand aan de deur is of als er iemand via de serredeur naar binnen loopt. Daarvoor hadden we van de firma Heidemann wat spullen: een elektronische gong voor op de eerste etage, een belknop-zender bij de voordeur en een bewegingsmelder bij de serredeur. Aanvankelijk voldeed dat prima maar af en toe – en de laatste tijd in toenemende mate – kwam er vals alarm van de detectoren.

In de buurt zullen meer mensen dat soort apparaten in gebruik hebben genomen en dat interfereert met onze apparatuur.

De firma KlikaanKlikuit levert ook van dat soort apparatuur maar heeft een betere manier om er voor te zorgen dat elk apparaat zijn eigen code heeft. In eerste instantie een zender met deurbel aangeschaft. Zo op het eerste gezicht leek de montage precies op die van Heidemann en dus zonder pardon de heleboel aangesloten. Maar niet werken, dus! Toen bleek, dat de twee draadjes van de zender niet zomaar over de belaansluiting geplaatst konden worden. De zender maar open geschroeft en toen de schakeling bestudeert. Vrij snel kwam ik er achter dat er een transistor kapot was: hij gaf nu kortsluiting. Bij nazoeken van het type nummer (smd 2A) leek het het meest waarschijnlijke dat het een pnp-type was. Dat leek ook te kloppen met de ordening van de andere componenten. Snel er uit gesoldeerd en een universele vervanger teruggeplaatst, een BC807-17. Dat was weer gerepareerd!

Op het internet worden een paar oplossingen besproken. Iemand heeft er een mega-groot relais naast gezet dat inkomt als de belknop wordt ingedrukt. De contacten van het relais bedienen dan de zender. Dat is wat grofstoffelijk! Een bescheidener uitvoering maakt gebruik van een optocoupler.  Dat is inderdaad een elegante oplossing, maar ik had er geen bij de hand. Wel heb ik een hoop onderdelen op voorraad en daarmee kan ik eenvoudig een schakelingetje maken als hieronder weergegeven.

De spanning die over de bel komt bij inschakelen – typisch tussen de 3 en 8 Volt wisselspanning maar in enkele gevallen 12 Volt wissel- of gelijkspanning – wordt gelijkgericht (polariteit en grootte maken niet uit, tot zeker 24 Volt zou alles goed moeten gaan) door diode-brug D1-4. Vervolgens een bescheiden elektrolitische condensator van 10μF om de spanning wat af te vlakken, bedrijfspanning hier is 63 Volt. Via een basisweerstand van 10kΩ wordt dan de basis van een universele NPN transistor open gezet. De zender aansluitingen worden op collector en emitter aangesloten (lettend op de polariteit) en dat activeert uiteindelijk de verderopstaande deurbel. Het geheel is netjes op een stukje printbord te monteren, zie onder.

Het verschil met gepubliceerde schema’s is dat hier niet gepoogd is het bel-circuit galvanisch te scheiden van het elektrisch circuit van de zender. Aangezien de zender gevoed wordt door een batterij van 12 Volt lijkt me dat geen enkel probleem.

Nu alleen nog een bewegingsmelder koppelen aan een extra zender en dan is het geheel compleet.