Ook verschenen in Oud Leiden Nieuws december 2021

Het was weer eens tijd voor het vervangen van mijn identiteitskaart en daarom had ik een afspraak op het stadhuis te Leiden. Daar aangekomen bleek mijn pasfoto niet aan de nieuwste normen te voldoen en ik werd er op uit gestuurd om een nieuwe te laten maken. Tegenover het stadhuis in de Breestraat zou ik wel een geschikte winkel kunnen vinden.

De fotowinkel was druk maar na even wachten werd ik geholpen. Of ik maar mee naar achteren wilde lopen waar de pasfoto-opstelling stond. Ik moest plaatsnemen op een draaikruk en de lampen om mij heen werden afgesteld. Ondertussen maakte ik een opmerking over de drukte waarop de winkelier zich beklaagde over de afnemende belangstelling voor fotografie. Zelfs pasfoto’s zouden binnenkort wel eens op het stadhuis gemaakt kunnen worden en dan kon hij wel sluiten. De foto werd ondertussen gemaakt en de winkelier hield zich bezig met het afdrukken en vervolgens het bijknippen ervan zodat het in het kartonnen houdertje paste.

Ondertussen piekerde ik verder over de opmerkingen van de fotograaf. Een tijd geleden deed ik stamboomonderzoek naar een voor- en achternaamgenoot die rond 1900 naar Amerika was geëmigreerd. Zijn achterkleinkind had mijn webstek gevonden met daarop de stamboom van mijn familie. Daardoor geprikkeld had zij contact met mij opgenomen. Bij dat onderzoek was ik op de familie van Amerom uit Leiden gestuit waarvan een van de telgen een halfbroer bleek te zijn van mijn naamgenoot. De opa van die halfbroer was de Leidse schilder Cornelis Hendrik van Amerom; hij leefde van 1804 tot 1874. Zijn belangrijkste bron van inkomsten op latere leeftijd was het geven van tekenles en het portretschilderen. Hij had daartoe een atelier aan de Papengracht. Door de komst van de fotografie zag hij zijn inkomsten sterk dalen. Pogingen om over te gaan op de fotografie faalden en de opbrengsten bleven lager dan de investeringen.

Toen de winkelier klaar was en de rekening opmaakte meldde ik hem dat dezelfde geschiedenis zich zo’n anderhalve eeuw geleden ook moest hebben afgespeeld, wellicht niet ver van dit adres. Na betaald te hebben nam ik afscheid van een verbouwereerde man. Gelukkig werd hij snel weer afgeleid door andere klanten die geholpen wilden worden.