Wenen – de Opera

Staatsopera te Wenen, foto Bwag.

Het plan dateert al van verleden jaar om ega te verrassen met een balletvoorstelling in Wenen. Toen al gereserveerd om er later achter te komen dat de boeking niet voor 2023 maar voor dit jaar was! Ik was dus ruim op tijd en de gewenste kaartjes kwamen begin dit jaar binnen. Tijd om de reis naar Wenen verder te organiseren. Hotel en trein werd – door beperkte beschikbaarheid – al gauw prijzig. Met de kampeerwagen was geen enkel probleeem dus die lijn verder uitgewerkt.

Een diner vooraf zou wat krap worden, daarom heb ik een uitgebreide lunch voorzien. Waar anders dan in het restaurant wiens specialiteit een wereldmerk werd, Figlmüller. De afmetingen van hun Wiener Schitzel zijn aanzienlijk zoals u op het bord van ega wel kunt zien. Daarom had ik zelf een kinderformaat besteld. Dan kon ik tenminste zonder problemen ook het restje van Carla tot mij nemen.

Na onze uitgebreide lunch eerst naar de kampeerwagen om om te kleden. Daarna met de metro terug de stad in om tegenover de opera van een drankje te genieten. Daarna gingen we het imposante gebouw binnen …

De laatste rondleiding werd net naar buiten gevoerd toen we binnen kwamen. Een grote trap domineert de entree. Logisch, want er zijn veel etages van waar af het toneel bekeken kan worden: sta- loge en zaalplaatsen.

Wij hadden een loge-plaats maar daar bleken er een heleboel van te zijn. Gelukkig was het personeel behulpzaam zij het nauwelijks te verstaan! Met gebarentaal lukte het uiteindelijk.

Ruim voor tijd hadden we onze loge gevonden. Er waren 7 zitplaatsen waarbij wij de achterste twee – op een verhoging – hadden. Het zicht op de zaal was prima. De loge had een voorkamertje waar jassen, tassen en dergelijke konden worden opgehangen. Ik wisselde van schoenen daar, het was best wel warm binnen.

Zoals je ziet op de foto’s zijn er enorm veel loges ingericht. Helemaal bovenin en onderin zijn staplaatsen die je op het laatste moment pas kan boeken. Maar van 7 tot bijna 11 uur daar rondhangen lijkt mij echt niets.

Langzamerhand begon de orkestbak voor het toneel vol te lopen en werd de kakafonie van het stemmen luider en luider. Dan werd het stil en de omroeper legde uit wat er zou gebeuren. Tenminste, dat vermoed ik maar ik verstond er natuurlijk niets van.

En toen begon het. Veel bekende delen kwamen langs, we hebben al sinds lang een cd met een uitvoering van de muziek van het Zwanenmeer. Hieronder nog een impressie van het ballet zelf. Het was een bijzondere ervaring voor ega en ook voor mijzelf. Geslaagd cadeau dus!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *