Onze laatste bestemming in Portugal ligt net op de grens met Spanje, het natuurgebied Serra de São Mamede. Maar voordat we daar aankwamen deden we Castelo de Vide aan. Waarom dat? Tja, nog een burchtstadje is best aardig en een beetje rondwandelen door oude wijkjes is leuk.

Wel, we werden op onze wenken bediend. Eigenlijk was de burcht niet zo verschrikkelijk bijzonder. Er lag natuurlijk een geocache die gevonden moest worden dus dat deden wij braaf. Was een beetje lastig omdat ik de telefoon gebruikte in plaats van de GPS-ontvanger.

Veel leuker was het burchtstadje er net om heen. Allemaal kleine straatjes met kapelletjes, fonteintjes, etc. En er was een (voormalige?) joodse wijk met een synagoge – nou ja een museum dan.

Na het rondwandelen vonden we een aardig restaurant dat ons een lokaal gerecht – een soort haché van zwijnenvlees – serveerde. Bijzonder smakelijk, zeker met de wijn er bij.

Dan op weg naar de camping, of campspace zoals ze zichzelf noemen. Natuurlijk eerst naar de supermarkt want we moesten wel weer wat spulletjes in slaan. We werden allerhartelijkst ontvangen door een van de eigenaars – een homostel – dat knuffelen belangrijk vond.

De middag heb ik gebruikt om ook vanuit dit park wat te kunnen rondzenden. Helaas brak halverwege een draad los en kon ik verdere pogingen staken.

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt. Er ligt op een paar kilometer afstand een stationnetje aan een spoorlijn die vroeger doorliep naar Spanje. Het stationnetje heeft ook een flink aantal azulejos afbeeldingen van gebieden in Portugal. In die zin ziet het er uit als het stationnetje bij Pinhao, maar dan veel minder toeristisch!

Er ligt ook een geocache en na een klein stukje lopen konden we daarvan het logrolletje beschrijven.De andere was een puzzel: de cache lag ver buiten onze route dus die lieten we maar schieten.

Na een bezoek aan een restaurant voor koffie met gebak voor mij en een ijsje voor ega op de terugweg.

Het is echt een schitterend gebied om door te lopen, deels gecultiveerd maar grotendeels wild. Een beetje bewolking zorgde er voor dat het niet al te heet werd. Kortom, een geslaagde wandeling van zo’n 10 km.

Morgen gaan we op reis naar huis. Het is niet de verwachting dat we daar nog wat over schrijven, maar wie weet?