Lang geleden was de dominerende religie in Egypte het Koptisch-orthodoxe katholicisme. Veel later is dat de islam geworden. Twee oude, wellicht de oudste, kloosters stammen uit de vierde eeuw na Christus. De kloosterkerken zijn er nog steeds, hoewel ze behoorlijk beschadigd zijn geraakt in de loop der tijden. Ook restauraties zijn lang niet altijd even zorgvuldig uitgevoerd. Momenteel probeert men deze kloosterkerken weer enigszins toonbaar te maken. Waarschijnlijk vanwege het toerisme.

Witte Klooster

Toen wij er waren was de linkermuur omgevallen en was men druk doende die met behulp van steunen weer op te bouwen. Dit gedeelte was dus grotendeels niet toegankelijk vanwege bouwwerkzaamheden. Naast de rechtermuur is nog een ruimte en daar kwamen in de loop der tijd steeds meer stalletjes. Duidelijk gericht op de toeristen!

Het achterste deel van de kerk is nog min of meer in gebruik. De inrichting van de kerk was min of meer dezelfde als we al in Cairo gezien hadden.

Bovenin de koepel is ook een bibliotheek gevestigd, maar daar konden we jammer genoeg niet kijken.

Wat naar mijn idee echt de moeite waard was om te bekijken waren de fresco’s bovenin de koepels.

Degene in de hoofdkoepel viel me gelijk op: het leek met de lichtval net een ronde fles waaruit een geest kwam. Op de foto hiernaast is dat niet zo goed meer te zien. Het is natuurlijk de een afbeelding van de Pantocrator.

Er is ook een fresco in de rechterkoepel, minder veelzeggend wat mij betreft.

Rode Klooster

Tja, waarom heet dit klooster nu het Rode Klooster en de andere het witte? Volgens wikipedia omdat in de buitenmuur ervan (grijs?)gebakken rode baksteen is gebruikt. Dat kon ik toch niet zo goed zien. Als je de beide foto’s van de kloosters vergelijkt zie je praktisch dezelfde kleur. Maar ik kan wel een andere reden verzinnen. Het zand om het Witte Klooster is geelwit en dat om het Rode Klooster is rood (ijzerhoudend). Misschien is het zand alles dat rest van de buitenmuur.

De eeuwenoude poort aan de linkerkant is prachtig versierd. Onze gids, een pater, kon alle details duiden.

In de kerk was ook een grote doopvont ingericht. Met de restanten heeft men een geslaagde poging gedaan om die enigszins in ere te herstellen.

Overal waren rijke versieringen aan de muren. Met allerlei bijbehorende verhalen. De meest fantastische waren in het gedeelte van de kerk dat nog in gebruik was. Allemaal afbeeldingen van heiligen en van heilig verklaarde klooster-oversten.

Nu ik dit zo opschrijf valt het me op, dat we rond Sohag geen moskee bezocht hebben. Dat is wel jammer want er zijn wel een paar bijzondere in de buurt. Afijn, we kunnen niet alles hebben!