Amarante, stad van de dansende monnik

St Goncalo kerk in Amarante

De ochtend werden we wakker terwijl de druppels neersloegen op de camper: het miezerde maar omdat we onder een boom stonden kregen we druppels. Dat bleef tot ongeveer 10 uur en toen konden we op pad.

Langs de rivier de Tamega ligt een fonkelnieuw wandelpad van ongeveer 3,5 km vanaf het stadje naar een strandje verderop. We liepen eerst naar het uiteinde en toen terug. De zon scheen toen al aardig en de jassen gingen al snel uit. Het pad is best beschut, dus echt heet werd het niet.

Onderweg kwamen we langs een cafeetje waar we koffie met een madeleine namen. Daarna verder naar het stadje, langs de markt die net werd afgebroken.

St Goncalo is hier de belangrijke heilige: Er hoort een bijzonder verhaal bij Amarante. In de dertiende eeuw vestigde de Benediktijnse prediker São Gonçalo zich hier. Naar verluidt zou hij de bouwer van de eerste boogbrug zijn geweest, maar hij gaat vooral de geschiedenis in als de monnik die vrouwen koppelde door dansfeesten te organiseren. Op de eerste zaterdag van juni wordt het leest van São Gonçalo gevierd, met een folkloristische optocht. Vrijgezelle meisjes vragen de heilige Gonçalo dan om een man. Echtparen geven elkaar traditiegetrouw een gebakje in de vorm van een penis om hun liefde te betuigen …

Het kerk-complex met klooster en al is hierboven al afgebeeld. Hiernaast het altaar dat aan hem is gewijd. Tekenend is dat juist hiernaast het offerblok hangt met een oproep om hem vooral goed te eren.

Nadat we de brug waren overgestoken kwamen we in het winkelstraatje van de oude stad. Daar vonden we een aardig restaurant waar we eens uitgebreid gegeten hebben. Het tempo van de bediening draagt zeker bij tot een bijzonder rustgevende, kalme ervaring.

Tja en toen. Aan het eind van de wandelroute lag een geocache die voor ons onbereikbaar was: we waren niet bereid over gladde stenen naar een mini-eiland te gaan. Bovendien was het absoluut niet zeker dat de geocache daar echt zou liggen. Bij de brug aan het begin lag er ook een, weer op een eiland maar nu veel groter. Er werden bootjes verhuurd waarmee je over zou kunnen steken. Groot was onze verassing dat je ook gewoon kon over lopen … Zo was het niet zo moeilijk meer!

Na deze spannende uitdaging zijn we weer terug gewandeld naar de camping. Even lekker uitrusten in de schaduw en straks de bar eens bekijken … Morgen weer verder.

2 gedachten over “Amarante, stad van de dansende monnik”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *