Vanochtend hoefden we niet bijzonder vroeg uit de veren. Om 9 uur werden we opgehaald door een auto die ons naar Nan zou brengen. De tocht duurde 5 uur maar leidde door een mooie omgeving dus het was eigenlijk een genot om mee te maken. De chauffeuse had het zwaarder hoewel de wegen goed zijn hier. Het was een uitzonderlijk goede chauffeur, dat moet gezegd. Ze maakte flink snelheid maar reed toch veel veiliger dan haar mannelijke collega’s die we tot nu toe meemaakten.

Na zo’n vijf uur kwamen we aan bij het resort: Nan Seasons. We werden er uiterst vriendelijk ontvangen en na wat administratieve handelingen naar onze bungalow gevoerd (zie foto). Het was ruim tijd voor lunch dus daar begonnen we maar eerst aan. Zoals altijd is het veel te veel, dus konden we daarna geen puf meer zeggen. Dus, lekker in de bungalow gaan zitten en boekjes lezen, zwemmen in het zwembad en ik, ja ik heb weer een radio-theoretisch puzzeltje opgelost.

Zo tegen zes uur gingen we eens wat rondwandelen door de tuin. Inderdaad werden we – zoals geadverteerd – omringd door rijstvelden.

We moesten vooral aandacht geven aan de zonsondergang meldde de receptionist ons. Die was al redelijk in gang toen we de wandeling deden, maar om deze goed in ogenschouw te nemen liepen we terug naar de bungalow en installeerden we ons op de veranda.

Zoals gebruikelijk daalde de zon steeds sneller. Helaas was het behoorlijk heiïg dus je ziet niet zo goed dat de zon in feite achter een bergkam verdwijnt.

Na dit spektakel hebben we het restaurant weer bezocht, maar ditmaal voor wat snacks en een drankje: springrolls en cashew noten. Dat smaakte best goed!

Morgen meer …