Vanochtend zouden we worden opgehgebakkenaald om kwart voor negen, dus erg vroeg hoefden we niet op. Na de koffers ingepakt te hebben en nog wat verder rommelen brachten we de koffers naar de receptie en gingen we aan het ontbijt. Ook dit keer weer overweldigend veel. De avond tevoren moest je aangeven wat je wilde hebben; ik had gekozen voor muesli met yoghurt en fruit, ega voor gebakken ei met spek. Net als gisteren overigens. Toen we aan tafel gingen kregen we eerst vruchtendrank en een forse schotel fruit: gebakken banaan, mango en watermeloen. Voor ieder een pot thee en toast met drie soorten huisgemaakte jam. We konden alvast beginnen zodat ons bestelde ontbijt klaargemaakt kon worden. Dat kwam snel daarna en nadat we ons er tegoed aan hadden gedaan konden we ook niets meer er bij hebben. Voldoende voor een reis naar het natuurpark Khao Yai.

De eerste etappe was een vlucht naar Bangkok. Al snel stond de auto klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Alles ging goed: ruimbagage inleveren, controle doorlopen en in in de wachtkamer plaatsnemen. Maar opeens moest ega mee terug: ze had een powerbank in de koffer! Wij waren ons van geen kwaad bewust, maar uiteindelijk bleek er inderdaad een heel oud mini-powerbankje in haar koffer te zitten. Waarschijnlijk met nauwelijks nog capaciteit. Toen dat er uit was konden we meteen doorlopen naar het vliegtuig om in te stappen.

De vlucht verliep voorspoedig en we landden keurig op tijd. Op de bagage hoefden we ook niet lang te wachten. Bij de uitgang was een post in de aankomsthal konden we zien wie er op ons stond te wachten. Hij riep een auto op die na vijf minuten ter plaatse was. Koffers er in en op stap. Wat bleek: het regende in Bangkok! Niet zo vreselijk hard, maar na al die zonnige dagen was het wel een beetje een schok. Toen we het weerbericht bekeken zagen de voorspellingen er niet zo goed uit voor de komende dagen. Niets aan te doen! Bij nadere beschouwing ging het eigenlijk alleen om een of meer buien rond het middaguur, ’s ochtends en ’s avonds zou het weer opklaren.

De rit naar het resort zou twee uur duren … nou ja, wij zaten droog. Onderweg stopte de chauffeur nog een keer en konden we een kop koffie met vruchtenkoek bestellen. Hadden wij ook wat voor onderweg! We reden door een behoorlijk geïndustraliseerd gebied van het land. Grote firma’s als Tejin hadden er hun vestiging. Langzamerhand reden we verder de heuvels in en werd het wat groener.

Op een gegeven moment reden we van de snelweg af en gingen we over kleinere wegen die slechter en slechter werden. De chauffeur had duidelijk geen idee waar hij naar toe reed. En toen zag je weer het fenomeen waar googlemaps zo goed in is: nog één weggetje naar links en dan ben je er …. maar er is geen weggetje! Terugrijden dan maar en anders proberen. Uiteindelijk belde de chauffeur de organisatie. Ik had die met whatsapp ook al gemeld dat de chauffeur in de problemen had. Zij hielpen hem over best goede wegen naar de bestemming. Opgelucht kon de chauffeur de terugweg weer aanvaarden.

De naam van het resort? Khao Yai Nature Life resort. Nou, het is inderdaad redelijk midden in de natuur. Hoewel, zoals ook in Nederland, wel met landbouw in de buurt. Het ziet er leuk uit. Maar nog meer dan in het vorige resort zijn we aangewezen op het restaurant ter plaatse. Als we ergens anders heen willen zullen we een flink eind verder moeten. Maar gelukkig is daar geen reden toe.

Het plan is om morgen en een gedeelte van overmorgen een excursie te doen in het park. Maar daarover morgen meer!