We waren al eerder in Oslo dus het was even puzzelen wat te doen. Het Munch museum leek ons een aardig idee. Edward Munch leefde tot net na de tweede wereldoorlog en vermaakte al zijn bezittingen aan een op te richten Munch museum. Bij zijn overlijden bleek zijn huis vol te staan met allerlei kunstwerken in allerlei toestand. Het onderzoek daarnaar en de restauratie daarvan houdt nog steeds veel mensen bezig.

Zijn belangrijkste werk is Skrik, de schreeuw in het nederlands. Het is inderdaad een bijzonder schilderij waar veel emotie uit spreekt.

Nu wil het geval dat onze camping bovenop op de Ekerberg is en op de weg er naar toe is een uitzichtpunt – nu ook in gebruik als parkeerplaats – waar bovenstaande plakaat is aangebracht. Van die plaats af zou Edward Munch het schilderij gemaakt hebben of in ieder geval het idee er voor gekregen hebben.

Een iets minder bekend schilderij, Menneskeberget, trok mijn aandacht. Als in het noors de woordspeling bekend was had hij het waarschijnlijk MensenHoop genoemd.

Na dit museum zijn we via de haven, waar we lekkere vissoep namen, naar het KonTiki museum geweest. Het vertelt over hoe Tor Heyerdahl aantoonde dat er een verbinding kon zijn tussen de zuidamerikaanse bevolking en die van Polynesie. Het was heel informatief hoewel wat overdadig in detail.

Als laatste een wandeling door het Vigelandpark, in feite een museum met werk van Vigeland. Het is een bijzonder park!

De dag er na is Carla alleen op stap geweest, Ger ging met de studenten mee op bedrijfsbezoek naar Yarra. Zij was naar de Akerhus Festning geweest. Helaas bleek na wat verder wandelen haar telefoon verdwenen en de rest van de tijd kon ze zich daar mee bezig houden. Uiteindelijk is de telefoon weer terecht gekomen.