Op weg naar de laatste bestemming in het Peak district gingen we langs een voormalige Romeinse stad, in Wroxeter. De muur die je op de foto ziet staan is bijzonder, de meeste resten van tempels – zoals deze – zijn niet meer dan wat funderingen zoals het badhuis dat je voor op de foto ziet.
Naast de tempel met bijbehorende markt is ook een reconstructie van een Romeins koopmanshuis gemaakt. Geen etagewoning maar toch behoorlijk groot! Daarvoor nog een zuilenrij die bij de markt hoort.
Ook de kamers in het koopmanshuis had men ingericht, maar aanschuiven voor een kopje koffie was er niet bij!
Crook en Chernet wandeling
Alton staat bekend om Alton Towers, een groot attractiepark. Ik vermoed dat het merendeel van de kampeerders daar naar toe gaan. Wij gingen wandelen en toen bleek onderweg dat er toch ook veel andere kampeerders hetzelfde doen.
Vlak naast de kampeerplaats loopt de Crook, een beekje dat forellen gebruiken om zich voort te planten. Onlangs is de omgeving verruwd om meer plekjes daarvoor beschikbaar te maken. Om het beekje moesten we een redelijk steile helling af – en later weer op.
Na een tijdje lopen gaat de Crook samen met de Chernet. En langs die Chernet liep een spoorlijn. Voor passagiers maar zeker ook voor de bedrijven langs het riviertje. Bij het eindstation was een koperslagerij gevestigd waar men onder andere zeekabels maakte voor de beginnende telegrafie.
Het spoor zelf ligt er niet meer, de baan is nu in gebruik als wandel- en fietspad. Maar hier en daar vind je wel een stationnetje zoals dat van Alton op de foto hiernaast. De gebouwtjes kun je nu huren als vakantieverblijf!
Bij dat stationnetje verlieten we spoorbaan en liepen naar een theehuis, Rambler’s Retreat, voor de lunch. Over het naastgelegen Dimmingsdale wordt veel gerept maar wij waren toch minder onder de indruk. Het is een groot park om een herenhuis dat te slecht is onderhouden voor een park en te netjes is voor een natuurlijke omgeving. De vijver is wel aardig.
Deze wandeling was best lang, 13 km, die we in ruim 6 uur volbrachten. We hadden natuurlijk wel veel rustpunten, bijna 3 uur hebben we hier en daar gezeten.
Colton wandeling
De laatste grote wandeling van deze vakantie was om een heuvelrug heen, de Colton heette die. Het eerste stuk loop je vrij hoog zodat je een schitterend uitzicht hebt over de vallei er onder.
Het stuk terug is over de weg, dat was minder leuk. Niet dat het druk was maar je moet beter opletten. Dat het zo langzaam aan echt lente wordt konden we zien aan de Pinksterbloemen die we in een wei tegenkwamen.
Onderweg begon het jammer genoeg wat te regenen. Dat was de eerste keer van deze vakantie. Niet erg stevig dus erg nat werden we niet omdat een groot deel van de wandeling onder bomen door was.
Onderweg kwamen we langs de woning van een kunstenaar. Allerlei draadfiguren stonden daar uitgestald. De dag er voor hadden we er al een gezien in de Crook vallei.
Ondanks de regen was het toch een bijzonder aardige wandeling. Ruim korter dan de vorige, deze was maar 8,5 km. We deden daar 2,5 uur over waarvan een half uur rust.
Na afloop wilden we in de pub naast de kampeerplaats wat geen eten. Maar we hadden buiten de waard gerekend: het was helemaal volgeboekt met eters. Na wat biertjes zijn we toen maar in de kampeerbus was gaan eten.