Manchester heeft in de Tweede Wereldoorlog en ook door de IRA veel schade opgelopen waardoor het huidige centrum van de stad een mengeling van oude en nieuwe gebouwen laat zien. Bovenstaande foto is gemaakt vanuit de Manchester Art Gallery waar we onder andere een tentoonstelling van werk van Leonardo da Vinci bekeken. Van Leonardo hadden we al de tentoonstelling in het Teylers museum in Haarlem gezien, maar hier was wat ander werk er bij.
Naast de gewone belangwekkende gebouwen zoals het stadhuis en de kathedraal zijn er twee die de moeite waard zijn om nader te bestuderen. De ene is een Maria-kerkje dat bekend staat als The Hidden Gem. Doordat aan de voorkant de gebouwen zijn afgebroken is het kerkje eigenlijk niet meer verborgen maar zodra daar weer nieuw bouwwerken zijn opgetrokken is de oude staat weer hersteld.
We kwamen binnen toen er een huwelijksdienst gaande was. Achterin gezeten konden we de kerk goed overzien – in actie! Heel bijzonder was het eigenlijk niet. Wat veel leuker was, waren de versierde tussen- en onderdoortjes die naar de kerk leidden.
Een ander belangwekkend gebouw is de bibliotheek genoemd naar John Rylands, maar samengesteld door zijn weduwe Enriqueta Rylands. Bijna alles is digitaal beschikbaar maar alle werken zijn – na verzoek – ook in werkelijkheid bestudeerbaar.
Er staan veelal religieuze boeken en ook veel land- en reisbeschrijvingen. Maar er zijn ook kleine pareltjes zoals de Principia van Newton en de Opuscula Analytica van Euler.
Na de avond te hebben doorgebracht met een kennis en zijn partner gingen we de volgende morgen op pad voor een wandeling van Ashton Under-Lyne terug naar het centrum van Manchester. De wandeling voert langs het Ashton kanaal, dat eind achttiende eeuw werd gegraven om kolen uit het gebied naar Manchester te voeren. Het bijzondere van het kanaal is dat het soms ver boven de natuurlijke waterloop ligt zoals uit bovenstaande foto van een aquaduct blijkt.
Onderweg kwamen we nogal wat karakteristieke kanaalboodjes tegen. Door het enorme hoogteveschil moeten veel sluizen doorgegaan worden. De stuurman van bovenstaand bootje hebben we geholpen de voor hem te zwaar lopende sluisdeur te openen.
Waar bij Ashton Under-Lyne men nog langs oude en grotendeels vervallen industrie loopt met af en toe wat vrije natuur er tussendoor, komt men bij Manchester langs inmiddels gerenoveerde chique appartementsgebouwen.
Na de wandeling weer goed gegeten in Manchester en toen rustig naar het hotel gegaan om de volgende ochtend de terugreis te aanvaarden.