Aanvankelijk konden we alleen televisie kijken bij de buren, op woensdag- en zaterdagmiddag. Uit die tijd herinner ik me series als Swiebertje en Okkie Trooy. Later kregen we zelf ook een televisie-toestel en toen speelde ook Ivanhoe, ridderverhalen op basis van de historische roman van Sir Walter Scott. Het was allemaal reuze spannend en alle kinderen wilden op straat ook zwaardvechten en dergelijke. Het moet die tijd zijn geweest dat ik graag ook een gramofoonplaatje wilde hebben met het lied dat er bij hoorde. Mijn ouders, mijn moeder met name, vond dat maar niets. Na een paar keer luisteren zou ik het zat zijn. Daar had ze gelijk aan, overigens. Maar mijn oma, haar moeder, vond het nodig om mij toch zo’n kado te doen. Zoals gezegd, ik heb er weinig mee gedaan.

Dat ene Co Hagedoorn dat liedje Ivanhoe zong is me nooit bijgebleven. Wel weet ik dat de achterzijde het liedje Simsalabim bevatte. Dat was lang niet zo boeiend als het liedje over Ivanhoe. Dat ging tenminste ergens over.